ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

AIR
Talkie Walkie

Ακούγοντας το πρώτο δείγμα – το μαγικό "Alone in Kyoto" – του νέου άλμπουμ των Air στο "Lost in translation" της Σοφία Κόπολα είναι λογικό οι απαιτήσεις σου να έχουν ανεβεί. Ποιο μονοπάτι θα ακολουθούσαν τώρα; Φαίνεται λοιπόν ότι αυτοί οι δύο Γάλλοι είναι εδώ για να μείνουν για τα καλά.

Aρχίζοντας εντυπωσιακά με το "Moon Safari" το 1998 και ακολουθώντας με το soundtrack του "The Virgin Suicides", μας... καλοέμαθαν. Μεθυστικές μελωδίες σε ταξιδιάρικες pop ενορχηστρώσεις και χαμηλότερες στιγμές με ευαίσθητα κομματάκια και απροσδόκητα instrumentals.

Στο "Talkie Walkie" (ο τίτλος δεν είναι εξυπνάδα, είναι η γαλλική εκδοχή του όρου...) επιστρέφουν σε ήχους που θυμίζουν το Moon Safari, αλλά με μικρές, εύγευστες διαφοροποιήσεις. Με τον Nigel Godrich, γνωστό υπεύθυνο για άψογες παραγωγές των Radiohead, των Travis και του Beck, το τοπίο φαίνεται να καθαρίζει ηχητικά. Η ακουστική κιθάρα συνοδεύει μεγάλο μέρος του άλμπουμ προσδίδοντας έτσι μια πιο γήινη μορφή στον ηλεκτρονικό ήχο του, ενώ οι Air (κι όμως!) τραγουδούν – χωρίς παραμορφώσεις αυτήν τη φορά – σε ελαφρώς γαλλίζοντα αγγλικά (χωρίς θήτα), αφήνοντας τα guest vocals για επόμενο δίσκο.

Έτσι, το single "Cherry Blossom girl", το "Surfing on a rocket" ή το εθιστικό εναρκτήριο "Venus" δεν αργούν να κολλήσουν στο πίσω μέρος του μυαλού σου, ενός δεν λείπουν οι λυρικότερες στιγμές, όπως το "Mike Mills" και το "Another Day". Το ενδιαφέρον με τις νέες συνθέσεις των Dunckel και Godin είναι εκτός από έξυπνες και αποτελεσματικές (pop γαρ), είναι φρέσκες και καλοδουλεμένες, ένας συνδυασμός που γρήγορα οδηγεί στον όρο "διαχρονικό".

Αν συμβεί το ίδιο με το "Moon Safari" – αν κυκλοφορούσε σήμερα, θα ακουγόταν απολύτως σύγχρονο – το "Talkie Walkie" φαίνεται να θέλει να αποκτήσει μια περίοπτη θέση στη λίστα των καλύτερων άλμπουμ της χρονιάς.


Ηλίας Μαλασίδης