ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Φως / Phos (MINOS - EMI)

TRACKLISTING:
1. Το τρένο φεύγει στις οκτώ - Πυξ Λαξ
2. Αγάπη μου (Φαίδρα) - Άλκηστις Πρωτοψάλτη
3. Όμορφη πόλη - Γιώργος Νταλάρας
4. Ποιος τη ζωή μου - Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
5. Κάποτε θα' ρθουν - Γιάννης Κότσιρας
6. Δρόμοι Παλιοί - Μαρινέλλα
7. Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου - Γιάννης ΠΛούταρχος
8. Οι Χαρταετοί / Ο Χασαποσέρβικος - Λαϊκή Ορχήστρα "Μίκης Θεοδωράκης"
9. Νύχτα Μαγικιά - Γιάννης Πάριος
10. Στρώσε το στρώμα σου για δυο - Χάρις Αλεξίου
11. Το τραγούδι της ξενιτειάς - Δημήτρης Μητροπάνος
12. Χάθηκα - Βασίλης Παπακωνσταντίνου
13. Χρυσοπράσινο φύλλο - Δημήτρης Μπάσης
14. Δραπετσώνα - Αντώνης Ρέμος
15. Παράπονο - Πασχάλης Τερζής
16. Ήσουνα παράπονο - Μαρία Φαραντούρη
17. Στο περιγιάλι το κρυφό (Άρνηση) - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
18. Ένα το χελιδόνι / Της Δικαιοσύνης Ήλιε - Μίκης Θεοδωράκης

Δεκαέξι σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες συγκεντρώνονται στο ελληνικό άλμπουμ της Ολυμπιάδας του 2004 για να ερμηνεύσουν μαζί με το Μίκη Θεοδωράκη 18 γνωστά κομμάτια του συνθέτη. Ο Ζορμπάς ευτυχώς λείπει, αν και δυο πενιές στο "Στρώσε το στρώμα σου για δυο" με την Χαρούλα Αλεξίου αποτελούν σαφή αναφορά προκαλώντας μειδίαμα στους Έλληνες και ευεξία στον αμύητο του εξωτερικού.

Ο δίσκος ανοίγει πολύ καλά με τους Πυξ Λαξ στο "Τρένο φεύγει στις οκτώ" και τον Μπάμπη Στόκα σε ερμηνευτικό οίστρο ως συνήθως. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη δίνει μια πιο συγκρατημένη εκδοχή της "Φαίδρας" σε σχέση με εκείνην του "Ηφαιστείου Live" και ο Γιώργος Νταλάρας συμμετέχει με την "Όμορφη πόλη". Οι αδερφοί Κατσιμίχα τραγουδούν το "Ποιος τη ζωή μου" με το programming των κρουστών από τις "Προσωπικές οπτασίες" (εσωτερικό αστείο ή αναφορά σε μία από τις καλύτερές τους στιγμές;). Οι σύγχρονοι λαϊκοί δείχνουν τον καλό τους εαυτό χωρίς πολλές φιγούρες, αλλά κάποιοι "έντεχνοι" - όπως ο Γιάννης Κότσιρας - συμμετέχουν σε εκτελέσεις που ελάχιστα προσφέρουν νέες συγκινήσεις.

Πολλές στιγμές του άλμπουμ ηχούν φρέσκιες και έξυπνες σε ότι αφορά την παραγωγή και την ενορχήστρωση και φυσικά κανένας λόγος δεν υπάρχει να φλυαρήσουμε για τις κλασικές συνθέσεις του Θεοδωράκη. Εξάλλου αυτός είναι προφανώς ένα δίσκος με διπλό στόχο να αποτελέσει μια καλή λύση για έναν επισκέπτη της Ολυμπιάδας που θέλει ένα δείγμα ελληνικής μουσικής σαν ενθύμιο και ταυτόχρονα να τραβήξει το ελληνικό κοινό με μια πλειάδα ερμηνευτών σε αξέχαστα κομμάτια του Μίκη.

Το άλμπουμ φαίνεται γενικά να επιτυγχάνει, αν και ο δύσκολος Έλληνας ακροατής θα το αντιμετωπίσει περισσότερο σαν μια εύπεπτη συλλογή – σουβενίρ μιας μεγάλης γιορτής, παρά σαν έναν δίσκο που έχει κάτι νέο να προσφέρει. Μάλιστα, ίσως μετά από παρατεταμένη ακρόαση νοσταλγήσει κάποιες από τις αρχικές εκτελέσεις, αλλά αυτό πιθανόν να μην το ξέρουμε πριν την Ολυμπιάδα του Πεκίνου...