ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ
PRODIGY - Always outnumbered Never outgunned (XL)
1. Spitfire
2. Girls (feat. The Ping Pong Bitches)
3. Memphis Bells (feat. Princess Superstar)
4. Get Up Get Off
5. Hot Ride (feat. Juliette Lewis)
6. Wake Up Call (feat. Kool Keith)
7. Action Radar
8. Medusa's Path
9. Phoenix
10. You'll Be Under My Wheels
11. The Way It Is
12. Shoot Down (feat. Liam Gallagher)
Καλά ήταν στις αρχές του 90 που γράφαμε κασέτες με τίτλο "This is techno" και ανακαλύπταμε κάποιους Prodigy που έλεγαν το "Charlie". Ναι, ναι, θυμάστε βέβαια και τα μεθύσια που κάνατε με τα κομμάτια του "Music for the jilted generation" ή όταν σας πήρανε δώρο γενεθλίων το σινγκλάκι του "Firestarter" για να το λιώσετε στο πάρτυ - που δεν θυμάστε. Φέτος;... Ποιος παίζει με την χρονομηχανή;
Οι απίστευτες 'μαγκιές' που έκαναν οι Prodigy μία δεκαετία πριν ήταν το να αναμείξουν σε ιδανικές αναλογίες ενδιαφέρουσες μελωδίες και δυνατά beat, καθώς και το να προσθέσουν αυτό το punk / rock χρώμα στην χορευτική με κυριολεκτικά κλασικά αποτελέσματα. Από το 1997 περιμέναμε την επόμενη κίνηση, προσμονή που μάλλον άγχωσε το συγκρότημα με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2002 να κυκλοφορήσουν το "Baby's got a temper". Αν ήσασταν αρκούντως νηφάλιοι και ωστόσο το ξεχάσατε, μην θορυβείστε: το αυτό προσπαθούν και οι ίδιοι.
Και φτάνουμε στο "Always outnumbered, never outgunned" που μέσα Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε και στην Αμερική. Για την Βρετανία το Νο 1 ήταν ρεζερβέ ακόμη κι αν μοιράζαν ένα ψόφιο ψάρι αντί για δίσκο. Αλλά αν αυτό είναι το άλμπουμ που το κοινό περίμενε επτά χρόνια, ας αρχίσει ο Liam το κάπνισμα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται περισσότερο για ένα προσωπικό project με το όνομα του συγκροτήματος.
Τόσες ακροάσεις, τόση τριβή και ωστόσο η ίδια εντύπωση: πολλή ταλαιπωρία ακουστικής κοιλότητας. Το "Spitfire" (όπως "Smack my bitch up" χωρίς εναλλαγές) ανοίγει θεαματικά, αλλά στο δεύτερο λεπτό έχεις ανακαλύψει ότι δεν έπονται πολλά. Το πρώτο single, "Girls", θυμίζει τα πρώτα χρόνια του ραπ - πάει καιρός... - και στα "Memphis balls" και "Get up Get off" το τύμπανό σου έχει κουραστεί.
Το επερχόμενο single "Hot Ride", μια χαλαρή διασκευή ενός κομματιού των Fifth Dimension από τα 60's (δεν είναι αστείο) με την Juliette Lewis στα φωνητικά, ξεχωρίζει αλλά δεν εντυπωσιάζει. Επιπλέουν λίγο το "Action radar" (κάπως έτσι δεν αρχίζει και το "Voodoo people";), το "Medusa's Path" και το "Phoenix", ενώ το κατά τα άλλα πετυχημένο sample του "Thriller" στο "The Way it" πλαισιώνεται από τόσο ντεμοντέ ενορχήστρωση που καταντά γραφικό.
Πώς φτιάχνεις ένα ραδιοφωνικό κομμάτι με το ίδιο μπάσο να παίζει συνεχώς; Οι καλεσμένοι στα φωνητικά, η ανέμπνευστη ενορχήστρωση και το χαλαρό "δέσιμο" του δίσκου μυρίζουν άσχημα. Οι ιδέες παραμένουν έξυπνες αλλά μοιραία ξεπερασμένες αφού οι συνειρμοί οδηγούν στις παλιές συνθέσεις. Παιδιά, μην παίζετε με την χρονομηχανή και βάλτε την πάλι πίσω στο 2004. Εκεί δεν ήμαστε;
ADLINKS
-
Athens24.com (English Version)
Discover the No. 1 Guide for Athens
http://www.athens24.com
Last News
Next News