ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

VANGELIS - Alexander (Soundtrack) (Sony)

1. Introduction
2. Young Alexander
3. Titans
4. The Drums of Gaugamela
5. One Morning At Pella
6. Roxane's Dance
7. Eastern Path
8. Gardens of Delight
9. Roxane's Veil
10. Bagoas' Dance
11. The Charge
12. Preparation
13. Across The Mountains
14. Chant
15. Immortality
16. Dream of Babylon
17. Eternal Alexander
18. Tender Memories

Η φράση 'ο Παπαθανασίου γράφει soundtrack' εμπεριέχει τόση ουσιαστική πληροφορία, όση δεν θα βρείτε σε προεκλογικές εξαγγελίες πολλών κομμάτων. Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται πάντως αυτό, μιλάμε για τον Έλληνα που μαζί με τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι έχει γίνει διεθνώς γνωστός όσο κανείς άλλος. Δεύτερον, μιλάμε για έναν βετεράνο συνθέτη, γνώστη της ηλεκτρονικής σύνθεσης και ενορχήστρωσης όσο ελάχιστοι παγκοσμίως. Τέλος, πρόκειται για ένα κινηματογραφικό συνθέτη που δεν δισκογραφεί τυχαία ή για τα προς το ζειν, τουτ' έστιν, δεν βρίσκεις καινούριο CD του στα ράφια κάθε τόσο.

Για όλα τα παραπάνω, τα πρώτα συγχαρητήρια θα πρέπει να πάνε στον ίδιο τον Oliver Stone και την ομάδα παραγωγής του "Αλέξανδρου" που πρώτα απ' όλα σκέφτηκε να του το προτείνει. Εμπορική κίνηση ή όχι, όταν φτιάχνεις ένα ιστορικό έπος που προβλέπεται να κόψει περισσότερα εισιτήρια από τις ψήφους όλων των Ελλήνων, ο Vangelis δεν είναι η πρώτη σου επιλογή (αλλά απ' την άλλη, Μακεδονία, Ελλάδα, Παπαθανασίου...) για λόγους κάθε άλλο παρά καλλιτεχνικούς.

Όταν φτάνουμε στο καλλιτεχνικό βεληνεκές, αρκεί να ρίξει κανείς μία, έστω φευγαλέα, ματιά στην κινηματογραφική δισκογραφία του Βαγγέλη Παπαθανασίου: Όσκαρ για το "Chariots of fire" το 1981, το κλασικό sci-fi "Bladerunner", το αριστουργηματικό "1492: The conquest of paradise" για την ταινία του Ridley Scott - τότε που ο σκηνοθέτης περνούσε ένα ναδίρ, γεγονός που μάλλον στέρησε από τον Vangelis την υποψηφιότητα για άλλο ένα Όσκαρ.

Με μπροστάρη τον Hans Zimmer, ο οποίος στο "Gladiator" (ένα soundtrack που θα μπορούσε να είχει γράψει -διαφορετικά, βέβαια- ο Vangelis) τόλμησε να κάνει βήματα προς μια εντελώς αντι-mainstream κατεύθυνση, ο Παπαθανασίου, έμπειρος και διαβασμένος, στήνει ένα ηχητικό τοπίο, άξιο των απαιτήσεων της ταινίας: επικά drums, ρυθμικά patterns, απλές μελωδίες από την δύση και την ανατολή, όλα στο γνώριμο ύφος του συνθέτη.

Βέβαια, συγκρίσεις με δουλειές του παρελθόντος ίσως βρουν τον Παπαθανασίου ελαφρά κουρασμένο, εκτός κι αν είναι η προσπάθειά του να παραμείνει βατός και εύπεπτος. Γιατί κατά τ' άλλα η επιλογή λιτών θεμάτων, γνωστών synth ήχων και δοκιμασμένων μηχανισμών συναισθηματικών μεταπτώσεων δημιουργεί μία αίσθηση ότι "κάπου το έχουμε ξανακούσει" - το "1492" είναι το πρώτο που έρχεται στο μυαλό.

Ωστόσο, εδώ είναι Ελλάδα και, εκεί που στο "The drums of Gaugamela" οι Αμερικανοί ακούνε κάτι που τους θυμίζει φωνητικά á-la Lisa Gerard στο "Gladiator", εμείς ξέρουμε ότι πρόκειται για την ευφυέστατη ιδέα του Βαγγέλη να εμφυτεύσει ένα παραδοσιακό Μακεδονίας για μια "κόρη μαργαριταρένια" σε ένα track που προφανώς προορίζεται για σκηνή μάχης. Το ανατολίτικο duduk στο "Eastern Path" είναι μάλλον της μόδας, αλλά ο συνθέτης ξέρει τι να του ζητήσει. Το "Roxane's Veil" με την Vanessa Mae στο solo βιολί (υπήρχε και στο πρόσφατο "Choreography" της Mae) κάνει ένα ευχάριστο δυτικότροπο διάλειμμα σε μία αλληλουχία κομματιών με ανατολίτικους προσανατολισμούς για να συνεχίσουμε με περισσότερο έπος...

Το soundtrack του "Alexander" δεν σαρώνει ότι βρεθεί στον διάβα του, αλλά είναι τόσο έξυπνα εύηχο, δουλεμένο και κατάλληλο για το ρόλο, που οπωσδήποτε περνάει την οντισιόν. Για την ακρίβεια, κάποιες αρμόδιες επιτροπές εκεί γύρω στις αρχές του 2005, ίσως κρίνουν ότι αξίζει να του δώσουν μια υποψηφιότητα για ένα αγαλματίδιο και κατόπιν το ίδιο το βραβείο, σαν ένα παλιό χρωστούμενο για την παράβλεψη του πραγματικού κινηματογραφικού ζενίθ της μέχρι σήμερα πορείας του Vangelis.