ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ
DAVID GRAY - Life in slow motion (Atlantic)
1. Alibi
2. The One I Love
3. Lately
4. Nos Da Cariad
5. Slow Motion
6. From Here You Can Almost See The Sea
7. Ain't No Love
8. Hospital Food
9. Now and Always
10. Disappearing World
Όταν πρωτοακούσαμε το "White ladder" του David Gray πριν από 7 χρόνια, χρειάστηκαν μόλις δευτερόλεπτα για να αποτυπωθούν ανάγλυφες στο μυαλό μας οι μελωδίες από τα "Babylon" και "Sail away". Θα ήταν ψέμα αν υποστήριζε κανείς ότι εκείνο το άλμπουμ δεν ήταν άριστο στο συνολό του, αλλά το βάρος κάποιων συνθέσεων μοιραία επισκίαζε κάποιες άλλες.
Σήμερα, στο έβδομο άλμπουμ του, ο Ιρλανδός Gray επιστρέφει με έναν δίσκο που κάνει μερικά αποφασιστικά βήματα πιο πέρα, καταφέρνοντας πάντα να ακούγεται εντυπωσιακός. Για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις, 'εντυπωσιακός' μπορεί να σημαίνει και 'χλιδάτος' ή 'στολισμένος', όμως δεν πρόκειται για τέτοια αναχώρηση από το γνώριμο ύφος του τραγουδοποιού. Σε μια χρονιά που σύστησε στο ευρύ κοινό τις περιπτώσεις του Damien Rice και του James Blunt, ο David Gray, πρώτος διδάξας της αίσθησης της ηχογράφησης στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, επιλέγει να ακουστεί λίγο πιο εξωστρεφείς και γυαλσιμένος.
Πράγματι, ο δίσκος δεν αργεί καθόλου να δείξει τις προθέσεις του, και με τον Marius De Vries (Bjork, Madonna, U2) στην θέση του παραγωγού θυμίζει ότι είμαστε σίγουρα σε στούντιο. Ο Gray βέβαια επιλέγει να αρχίσει με το "Alibi" για να θυμίσει ότι είναι ο τροβαδούρος που γνωρίζουμε, αλλά το single "The one I love" έρχεται να επιβεβαιώσει την αλλαγή του ύφους, όντας ένα up-tempo folk-rock κομμάτι. Λίγο αργότερα, έρχεται και μία από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, το επίσης ρυθμικό "Nos Da Cariad" (σημαίνει "Καληνύχτα γλυκιά μου"), το οποίο ερμηνεύεται με πάθος από τον Gray.
Το "Slow motion" θα μπορούσε να παραμείνει μια μέτρια μπαλάντα, αλλά εξελίσσεται μεγαλειωδώς σε ένα καλοενορχηστρωμένο κομμάτι που θα λειτουργεί καλά στα live, ενώ αμέσως μετά το "From here you can almost see the sea" λειτουργεί πολύ καλά σαν τραγούδι που κλιμακώνεται σταδιακά αλλά δεν ξεσπά ποτέ. Προχωρώντας προς το τέλος, το "Ain't love" προκύπτει σαν το "This year's love" αυτού του δίσκου και το "Hospital food" προσφέρει μία ακόμη αξιόλογη στιγμή, λίγο πριν το "Disappearing world" κλείσει ιδανικά το "Life in slow motion", ένα άλμπουμ που δύσκολα μπορεί να κατηγορηθεί ότι απογοητεύει.
ADLINKS
-
Athens24.com (English Version)
Discover the No. 1 Guide for Athens
http://www.athens24.com
Last News
Next News