ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

YANN TIERSEN - Les retrouvailles (EMI)

1. Western
2. Kala (feat. Liz Frazer)
3. Loin Des Villes
4. La Veillee
5. Plus D'hiver (feat. Jane Birkin)
6. À Ceux Qui Sont Malades Par Mer Calme
7. A Secret Place (feat. Stuart Stapple)
8. Le Matin
9. Les Enfants
10. Le Jour De L'ouverture (feat Dominique A)
11. La Boulange
12. La Plage
13. Mary (feat Liz Frazer)
14. 7:pm
15. Les Retrouvailles
16. La Jetée

Δεν θα είχε χρησιμότητα να αναρωτιόμασταν αν θα γνωρίζαμε τον Yann Tiersen αν δεν υπήρχε η "Amelie", γιατί η ταινία του Jean-Pierre Jeunet όχι μόνο υπήρξε, αλλά αποτυπώθηκε τόσο έντονα στο μουσικό ασυνείδητο των μαζών, ώστε πλέον να μην αποτελεί καν έκπληξη ότι κυκλοφορούμε στο Αττικό Μετρό υπό τους ήχους αυτού του soundtrack.

Από την περίοδο της "Amelie" (και του άλμπουμ "L' absente" που είχε προηγηθεί), ο Tiersen είχε παρουσιάσει τη μουσική για το "Good bye Lenin", τα live "C'etait ici" και "Black Session", και την συνεργασία του με τον Αμερικανό "Shannon Wright", μόλις πέρυσι. Εκεί, λοιπόν, που η κατηγορία εναντίον του για απραξία δεν θα έστεκε με τίποτα, δεν είχαμε ακούσει solo δουλειά του εδώ και τέσσερα χρόνια.

To "Les retrouvailles" χαρακτηρίζεται από την εντύπωση ότι, ενώ ηχογραφήθηκε από έναν απομονωμένο σε νησί Tiersen, περιέχει μερικές φωνητικές συμμετοχές που ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Θυμηθείτε απλώς τον Neil Hannon, τον Dominique A και τους Married Monk στο "Black session" και προετοιμαστείτε για Elizabeth Frazer, Stuart Staples (η φωνή των Tindersticks), Jane Birkin και Dominique A (και πάλι).

Το αναπάντεχο είναι ότι στο "Les retrouvailles" μετρούν περισσότερο τα τραγούδια από τις instrumental συνθέσεις. Όχι ότι ο Tiersen ξεμένει ποτέ από συναίσθημα, ρομαντικές και μινιμαλιστικές πινελιές ή όμορφα ρυθμικά μοτίβα (παρά την όποια αίσθηση dejá-vu), αλλά έρχεται στιγμή που (μετά από τις πρώτες ακροάσεις) είναι οι ίδιες οι φωνές που περιμένεις να ακούσεις: η Frazer στο "Kala", η Birkin στο "Plus d' hiver" και ο Staples στο "Secret Place". Βέβαια, το εισαγωγικό "Western" και το "La Boulange" είναι εκεί για να διαψεύδουν την παραπάνω δήλωση...

Τίποτα λιγότερο απ' ότι περιμέναμε από τον άνθρωπο - ορχήστρα. Δεν κάνει εκπτώσεις, δεν πουλιέται και για το extra DVD ("La traversée") λέει ότι δεν είναι συνήθως fan των μουσικών video, εκτός κι αν σπρώχνουν τα πράγματα για να προχωρήσουν. Τώρα, αν αυτό το άλμπουμ βοηθά να πάμε παρακάτω είναι δεδομένο για τον γράφοντα, ο οποίος στοιχηματίζει ότι θα σας βρει σύμφωνους.