ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

NIKKA COSTA - Can'tneverdidinothin' (Virgin)

1. Till I Get to You
2. Can'tneverdidnothin'
3. Fooled Ya Baby
4. I Gotta Know
5. Around the World
6. Swing It Around
7. Funkier Than a Mosquita's Tweeter
8. On & On
9. Happy in the Morning
10. Hey Love
11. Fatherless Child

Αν νομίζατε ότι η soul και το rock 'n' roll των 60's & 70's καθώς και μια πιθανή, σύγχρονη Janis Joplin είναι ξεχασμένες υποθέσεις στον λαβύρινθο της μουσικής τεχνολογίας και του εμπορικού pop-r'n'b, τότε η Nikka Costa θα κλείσει πολλά στόματα φέτος. Η ηχογράφηση αυτή ξεπερνάει τα όρια του επιτρεπτά παλαιομοδίτικου, από μερικούς ίσως θεωρηθεί κουραστική, ενώ από άλλους πολύ καλή. Η αλήθεια τείνει προς την τελευταία εκδοχή τόσο λόγω της φωνάρας Nikka όσο και γιατί λίγοι πλέον υπηρετούν τη μουσική που τραγουδούν, εξυπηρετώντας αντιθέτως άλλα συμφέροντα.

Δεν ξέρω αν η μουσική και οι μουσικοί γυρνούν συνειδητά προς τα πίσω, το σίγουρο πάντως είναι ότι τα ακουστικά albums έχουν βγει από την αφάνεια του underground και κινδυνεύουν να γίνουν mainstream (τώρα αυτό είναι καλό ή κακό;). Αν και η κόρη του Don Costa (με νονό τον Frank Sinatra παρακαλώ!) δεν πουλάει όσο η Joss Stone, ούτε είναι τόσο εναλλακτική όσο η India.Arie, έχει την δική της θέση μέσα στην σχετική κλίκα.

Το "Till I get to you" στο άνοιγμα του δίσκου δείχνει ανοιχτά τις άγριες διαθέσεις της ερμηνεύτριας, ενώ η συνέχεια του ομώνυμου έχει ένα από τα πιο εθιστικά grooves που ακούσαμε τελευταία. Τα percussion του "Funkier than a mosquito's tweeter" δημιουργούν σταδιακά μια ρυθμική δίοδο για την υποδοχή των χάλκινων πνευστών στον επίλογο, ενώ την ατμόσφαιρα κάνει ερωτική το "I gotta know". Αν άκουγε δε αυτόνομα κανείς το hidden track μετά το "Fatherless child" στο κλείσιμο της ηχογράφησης, θα νόμιζε πως το κομμάτι έχει ξεφύγει από κάποια μαύρη ένδοξη στιγμή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Ποιος αλήθεια θα μπορούσε να διανοηθεί ότι η εκκεντρική κοκκινομάλλα θα έφτιαχνε στα 33 της χρόνια έναν τέτοιο δίσκο και όχι για παράδειγμα ένα electronica a-la-Peaches album ή τουλάχιστον μια εύπεπτη pop-rock δουλειά του ύφους της Avril Lavigne; Αν και δεν τυγχάνει μεγάλης αποδοχής από το κοινό, το "Can'tneverdidnothin'" έχει σίγουρα κερδίσει τις εντυπώσεις, ενώ το στυλ της Nikka είναι τελικά τόσο εποχιακά ασυνεπές όσο και υπέροχο.