ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ
VARIOUS - PET SHOP BOYS : Back to mine (DMC)
Disc 1
1. Fairmont - Traum
2. Harold Budd - Pulse Pause Repeat
3. Biosphere - Microgravity
4. Vladimir Martynov - Come In! 2
5. Vladimir Costa - Promenade Sentimentale
6. Etienne Daho - La Baie
7. Vessel - Tiny
8. Craig Armstrong - Laura's Theme
9. Dettinger - One Two Three No Gravity
10. Dusty Springfield - Goin’ Back
11. Hans Joachim Roedelius - Lunz
12. Barbirolli New Phill Orch - Elgar’s - Sopiri
13. www.Jz-Arkh.Co.Uk - DD Rhodes
14. Video Kid - Video Kid
15. Lobe - Movement
16. John Surman - At Dusk
17. Emile Gilels - Grieg’s Lyric Pieces
Disc 2
1. Savage - Don’t Cry Tonight
2. Mr Flagio - Take A Chance
3. Klein & Mbo - Dirty Talk
4. The Flirts - Passion
5. Matia Bazaar - Ti Sento
6. Justice Vs. Simian - Never Be Alone
7. Queen - The Show Must Go On
8. Celestial Choir - Stand On The Word
9. Carl Bean - I Was Born This Way
10. Dusty Springfield - I’d Rather Leave While I’m In Love
Στη σειρά των συλλογών της DMC "Back to mine", γνωστοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα καλούνται να επιλέξουν αγαπημένα τους κομμάτια, κυρίως τρίτων, αλλά ενίοτε και δικά τους. Οι Pet Shop Boys φτιάχνουν ένα CD ο καθένας, δίνοντας τελικά μία από τις καλύτερες συλλογές του είδους.
Αν και οι Pet Shop Boys έγιναν γνωστοί σαν ένα ιδιότυπο electro-pop ντουέτο, ανέκαθεν ήταν κάτι παραπάνω από αυτό. Όσοι έτυχε να ακούσουν τη συλλογή με τα b sides των single τους, "Alternative", θα ανακάλυπταν ένα πραγματικά 'διαβασμένο' δίδυμο που έκρυβε πίσω από τις ηλεκτρονικές του επιρροές την αγάπη του στην κλασική μουσική, τη νοσταλγική μουσική των 60's και τους electro πειραματισμούς.
Η πραγματική αποκάλυψη του "Back to mine" είναι οι επιλογές του Neil Tennant. Σε μια πάρα πολύ προσεκτικά επιμελημένη συλλογή, ο Tennant βρίσκει χώρο για φαινομενικά ετερόκλητα ακούσματα και μάλιστα τα στήνει σε μια τέτοια ακολουθία που καλεί να ακουστεί αυτούσια. Ηλεκτρονικές στιγμές (Fairmont, Biosphere, Vessel), κλασικές και ορχηστρικές συνθέσεις (Elgar, Grieg), πιανιστικά περάσματα (Vladimir Cosma, Craig Armstrong) και pop στιγμές (Etienne Daho, Video Kid, Dusty Springfield) τείνουν όλα τους στον ήχο των Pet Shop Boys, χωρίς ουσιαστικά να εφάπτονται ποτέ.
Μακριά από την ατμοσφαιρικότητα των επιλογών του Neil Tennant, ο Chris Lowe φτιάχνει μια συλλογή που βασίζεται κυρίως στα πρώτα βήματα του electro - εποχής discotheque - και η οποία βάζει στο τραπέζι τα χαμένα κομμάτια του παζλ ώστε να σχηματιστεί τελικά το μουσικό προφίλ των Pet Shop Boys. Italo-disco κατευθείαν από τα βινύλια, Queen στο "The show must go own" και soul-disco περάσματα και μια Dusty Springfield στο κλείσιμο εξηγούν το "Paninaro", τον πρώιμο ήχο τους, αλλά και τον δίσκο που κυκλοφόρησε η Springfield με τη βοήθειά τους στις αρχές του 90.
Τελικά, η συλλογή αφήνει μια εξαιρετική γεύση, με κάθε ένα από τα δύο CD της να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μια χαλαρωτική νύχτα ή ένα disco revival πάρτυ αντίστοιχα, παρόλο που προκαλεί και μια νοσταλγία για την περίοδο που αυτό το έξυπνο δίδυμο έριχνε τις φρέσκες ιδέες του στους δίσκους του για να προκύψουν τελικά αξιόλογες ραδιοφωνικές επιτυχίες.
ADLINKS
-
Athens24.com (English Version)
Discover the No. 1 Guide for Athens
http://www.athens24.com
Last News
Next News