ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ
STEVIE WONDER - A time to love (Motown)
1. If Your Love Cannot Be Moved
2. Sweetest Somebody I Know
3. Moon Blue
4. From The Bottom Of My Heart
5. Please Don't Hurt My Baby
6. How Will I Know
7. My Love Is On Fire
8. Passionate Raindrops
9. Tell Your Heart I Love You
10. True Love
11. Shelter In The Rain
12. So What The Fuss
13. Can't Imagine Love Without You
14. Positivity
15. A Time To Love
Αν και άργησα να εισχωρήσω στον μαγικό κόσμο των rhythm 'n' blues και της soul, το έκανα συνειδητά και υπό το άκουσμα σπουδαίων ερμηνευτών, τραγουδοποιών και παραγωγών. Ray Charles, Quincy Jones, Michael Jackson (της προ-Dangerous περιόδου), Patti LaBelle, Aretha Franklin αλλά και Stevie Wonder. Έχοντας εκ των πραγμάτων μια ιδιαίτερη αδυναμία στον τελευταίο, περίμενα να ακούσω με λαχτάρα κάποια νέα του δουλειά μετά από μια δεκαετία απουσίας και η είδηση πως θα κυκλοφορήσει το "A time to love" με ταρακούνησε για τα καλά. Ακούγοντάς το όμως συνειδητοποίησα πως η μισή τουλάχιστον μουσική του αξία ρίχνει το βάρος της στο όνομα που τελικά πρεσβεύει.
Εντάξει, μην τρελαθούμε κιόλας, η νέα δουλειά του Stevie είναι σίγουρα καλή. Τόσο ερωτιάρα όσο επιτρέπει η εποχή της, αρκετά mainstream για να ικανοποιήσει το contemporary r'n'b & hip-hop κοινό αλλά και αρμονικά χτισμένη από το ιδιαίτερο μυαλό του δημιουργού. Εδώ θα βρούμε και κάποιες διακριτικές συνεργασίες με Prince, Paul McCartney καθώς και τον φλαουτίστα Hubert Lans στο solo του "My love is on fire", ενώ η India.Arie συγγράφει και τραγουδά την μελαγχολική και κοινωνικού προσανατολισμού ομώνυμη σύνθεση.
Από τις καλύτερες στιγμές του νέου δίσκου αποτελεί το ευφάνταστα ενορχηστρωμένο "If your love cannot be moved" (δώστε προσοχή στα έγχορδα), το οποίο ζητά την αρωγή της φωνάρας Kim Burrell, ενώ στα lead φωνητικά του "How will I know" συναντάμε την θυγατέρα του 'Part-time lover', Aisha Morris (πόσο τυχερά είναι αυτά τα παιδιά…). Πιο μαύρο και old-school δεν θα βρείτε από το απόλυτα ρομαντικό "Moon blue", την ίδια στιγμή που το "So what the fuss" θα μπορούσε να έχει μια υποτιθέμενη guest παρουσία των Run DMC ή ακόμα και του Dre.
Το album δεν χάνει μέσα σ 'όλα το παραδοσιακό, Motown ύφος του. Δεν θα μπορούσε άλλωστε ένας τέτοιος καλλιτέχνης να απαρνηθεί την ταυτότητα τόσων χρόνων για να ικανοποιήσει την επιθυμία του οποιουδήποτε. Η συνολική του όμως ακρόαση καταλήγει να είναι μερικώς κουραστική και μια νοητή συνέχεια όλων των προγενέστερων ηχογραφήσεών του, πράγμα που σημαίνει πως θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει με προοπτική μεγαλύτερης εμπορικής αποδοχής και δύο χρόνια μετά το "Conversation Piece" του 1995.
Το φανατικό κοινό του Stevie Wonder είναι κάτι παραπάνω σίγουρο πως θα ενθουσιαστεί τα μάλα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι λοιποί φίλοι της μουσικής θα απογοητευτούν. Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι πως ο θρύλος της soul δεν ακολουθεί το trendy ρεύμα 'Φτιάχνω έναν all-guest δίσκο' (βλ. Santana, Herbie Hancock & Ray Charles), κερδίζοντας έτσι την συμπάθειά μας με την καθολικά προσωπική του προσπάθεια.
ADLINKS
-
Athens24.com (English Version)
Discover the No. 1 Guide for Athens
http://www.athens24.com
Last News
Next News