ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

KATE BUSH - Aerial (EMI)

Disc 1: "A sea of honey"
1. King Of The Mountain
2. Pi
3. Bertie
4. Mrs. Bartolozzi
5. How To Be Invisible
6. Joanni
7. A Coral Room

Disc 2: "A sky of honey"
1. Prelude
2. Prologue
3. An Architect's Dream
4. The Painter's Link
5. Sunset
6. Aerial Tal
7. Somewhere In Between
8. Nocturn
9. Aerial

Έχοντας ζήσει μεγάλο μουσικό μέρος της δεκαετίας του '80 και αγαπώντας τη μουσική της, έρχονται στιγμές που οι όροι 'αναβίωση', 'επανασύνδεση' και 'επιστροφή' καταφέρνουν να με απογοητεύσουν και ενίοτε να με πικράνουν. Αφαιρώντας το όποιο κακό αισθητικό γούστο των eighties, υπήρξε μια πολύ γόνιμη περίοδος και απόδειξη είναι ότι καθιερωμένα ονόματα όπως οι U2, οι R.E.M., οι Depeche Mode ή ακόμη και η Madonna είναι μουσικά παιδιά της δεκαετίας εκείνης.

Η Kate Bush, ερωτική φιγούρα και καταξιωμένη καλλιτέχνιδα, δεν είχε κυκλοφορήσει δίσκο από το 1993 - προφανώς και τα sex symbols γίνονται μάνες κάποτε. Εδώ που τα λέμε, όσο κι αν αγαπάς κάποιον, πρέπει να υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος για να περιμένεις δώδεκα χρόνια (αυτή η εμπορική πλευρά της κατάρας της συνέπειας των τραγουδιστών, βλέπετε…). Εν ολίγοις, το ερώτημα είναι: τι χρειάζεται για να μην αντιμετωπίσεις την 'επιστροφή' της Kate Bush σαν κάτι ενδεχόμενα 'γραφικό'. Η απάντηση είναι απλή: ένας καταπληκτικός δίσκος.

Έχοντας υπάρξει μία από τις σημαντικότερες solo καλλιτέχνιδες της τελευταίας εικοσαετίας, η Kate Bush έχει την πείρα να είναι αποτελεσματική, αλλά αυτό που πάντοτε ήταν το σήμα κατατεθέν της είναι η τρομερή συναισθηματική της διεισδυτικότητα που συνδυαζόταν με τη μουσικής της πολυμορφία. Όπως και παλιότερα, η Bush συμπεριφέρεται σαν η μουσική να μην έχει διαχωριστικές γραμμές από ύφος σε ύφος και στο διπλό "Aerial" αποστομώνει τους πιο θρασείς αμφισβητίες.

Χωρισμένο στους δύο επιμέρους δίσκους "A sea of honey" και "A sky of honey", το "Aerial" βρίσκει την Bush να μιλά για απολύτως οτιδήποτε την ενδιαφέρει, είτε αυτό είναι η μητρότητα, είτε τα μαθηματικά. Έχει την εκπληκτική ικανότητα να χειρίζεται θέματα που στα χέρια κάποιου άλλου ίσως κατέληγαν αστεία με τέτοιον τρόπο που τα ανάγει σε μικρά έργα τέχνης (μια νοικοκυρά θυμάται τον αγαπημένο της ενώ παρακολουθεί το πλυντήριο, ο Elvis, ο αριθμός π, ένας βαφέας…).

Με το πρώτο CD να προσπαθεί να είναι λίγο ευκολότερο στην ακρόαση και το δεύτερο να φτιάχνει μια μεγάλη θεματική σουίτα, το "Aerial" βρίθει στιγμών που σαγηνεύουν, όπως τα "An architect's dream", "Aerial", "How to be invisible", "Sunset" και το single "King of the mountain". Ταυτόχρονα μοιάζει να αποτελεί σωσίβια λέμβο και μικρό ευαγγέλιο για τα ζευγάρια αυτιών ενός ακροατηρίου που καλούνται να αντιληφθούν τη μουσική σαν κάτι έγχρωμο και ρευστό, εξίσου χειροπιαστό και εσωτερικό, που αναφέρεται σε όλες τις αισθήσεις χωρίς διακρίσεις. Είναι, δηλαδή, μια εξαιρετική φωτογραφία της ίδιας της καθημερινής ζωής μας.