ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

JOHN WILLIAMS - Memoirs of a geisha (Sony)

1. Sayuri's Theme
2. The Journey To The Hanamachi
3. Going To School
4. Brush On Silk
5. Chiyo's Prayer
6. Becoming A Geisha
7. Finding Satsu
8. The Chairman's Waltz
9. The Rooftops Of The Hanamachi
10. The Garden Meeting
11. Dr. Crab's Prize
12. Destiny's Path
13. A New Name... A New Life
14. The Fire Scene And The Coming of War
15. As The Water...
16. Confluence
17. A Dream Discarded
18. Sayuri's Theme And End Credits

Άνθρωποι σαν τον John Williams έχουν προφανώς κάποια μυστική συμφωνία με τη θεά της Έμπνευσης (κρυφός υπόγειος αγωγός; Ραντεβού στην πίσω πόρτα; Απλές τακτικές επισκέψεις;). Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι ο πολυγραφότατος αυτός συνθέτης του Hollywood κρατά τόσο ψηλά το συνθετικό επίπεδο των soundtrack που υπογράφει και οι "Αναμνήσεις μιας γκέισας" είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη.

Σε αυτήν την επένδυσή του για τη μεγάλη οθόνη, ο Williams αποκτά έναν τόσο δυνατό ρόλο ώστε να κρίνεται τόσο σημαντικό στοιχείο για την ταινία όσο και το σενάριο ή οι ηθοποιοί. Σε ένα φιλμ περίτεχνα στυλιζαρισμένο, γοητευτικά εξωτικό και έντονα γυναικείο, οι παρτιτούρες του Williams προσδίδουν άρωμα, γεμίζουν το χώρο με συναισθήματα και στηρίζουν ιδανικά την πλοκή. Μάλιστα, μερικές φορές φαίνονται να την καθορίζουν κιόλας (η σκηνή με το χορό της νέας γκέισας).

Με όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία της παραδοσιακής γιαπωνέζικης μουσικής (koto, φλάουτο shakuhachi, erhu), ο Williams συνεργάζεται με δυο παλιούς του γνώριμους: τον Yo-Yo Ma στο τσέλο και τον Itzhak Perlman στο βιολί. Οι δύο αυτοί μουσικοί, οι οποίοι είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Williams στα score του "7 χρόνια στο Θιβέτ" και "Η λίστα του Σίντλερ" αντίστοιχα, είναι αυτοί που απογειώνουν τις συνθέσεις τους με το χρώμα και τη ζεστασιά των ερμηνειών τους. Τα κομμάτια δεν βιάζονται, αλλά ποτέ δεν χάνουν το ενδιαφέρον τους, και υπέροχα θέματα σαν το εναρκτήριο "Sayuris theme" βρίσκουν το δρόμο τους προς την εξέλιξη και την ολοκλήρωσή τους (όπως στο καταπληκτικό "Becoming a geisha").

Άλλοτε πλούσιο και άλλοτε αφαιρετικό, κάποιες φορές αργό και κάποιες φορές ρυθμικό, το soundtrack θα αποτελέσει σίγουρα σημείο αναφοράς για τα score του είδους και ίσως και για ολόκληρη την καριέρα του John Williams - όχι ότι αυτή χρειάζεται περαιτέρω βοήθεια για να έχει γίνει ιστορική. Αν η Χρυσή Σφαίρα του άξιζε, θα δυσκολευτεί κάποια απρόσμενη υποψηφιότητα να του στερήσει το φετινό Όσκαρ μουσικής σε δραματική ταινία. Και άξια…