ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ
ROACHFORD - Word of mouth (Peppermint Jam)
1. Open Road
2. Tomorrow
3. Rock You
4. Runaway
5. River Of Love
6. Way To My Heart
7. Together
8. Crazy Love
9. Work It Out
10. Pop Muzak
11. Everything
12. It's Alright
O Andrew Roachford (το πλήρες όνομά του) θα μπορούσε να είναι μια πιο classic και soul εκδοχή του R. Kelly στην βρετανική μουσική σκηνή. Η αποδοχή του όμως από το κοινό καθώς και η 'αργή' πορεία του στην δισκογραφία από το 1989 και την εμπορική επιτυχία του "Cuddly toy" είναι σοβαρά αντικίνητρα για μια τέτοια θεωρία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το έκτο κατά σειρά album που κυκλοφορεί είναι ασήμαντο και αδιάφορο, το αντίθετο μάλιστα.
Οι συντηρητικοί soul & funky δρόμοι που επιλέγει να ακολουθήσει ο ερμηνευτής με την μπάντα του είναι περισσότερο αποδοτικοί απ' όσο θα περίμενε κανείς, όχι πως κάποιες φορές δεν γίνονται κουραστικοί έως και κορεσμένοι. Το φαινόμενο αυτής της στροφής είναι, έτσι κι αλλιώς, συνηθισμένο τον τελευταίο καιρό. Δεν έχει να κάνει τελικά με την τάση κάποιων καλλιτεχνών να χρησιμοποιούν παλαιότερες φόρμες (άκρως επιτυχημένοι με αυτό τον τρόπο οι John Legend, Joss Stone και Alicia Keys), αυτό άλλωστε δεν είναι κατακριτέο. Απλά, δεν είναι όλοι σε θέση να το κάνουν σωστά (όπως ακούμε στις τελευταίες δουλειές των Jamie Foxx, Babyface αλλά και Craig David). Εδώ, ευτυχώς, αυτό αναιρείται και οι προαναφερθείσες φόρμες λειτουργούν απροσδόκητα καλά.
Το άκουσμα του "Word of mouth" προσφέρει στο σύνολό του πολύ καλές στιγμές, όπως το εισαγωγικό και αυτοβιογραφικό "Open road". Η συνέχεια αποδεικνύεται ακόμα καλύτερη με το a-la-Stevie Wonder "Rock you" αλλά και τα χορευτικά "River of love" & "Pop muzak" που ανεβάζουν αισθητά τους ρυθμούς, ενώ το "Shake it" λίγο πριν το κλείσιμο (ουδεμία σχέση με το Euro-anthem του Σάκη) προδίδει εμφανώς την επιρροή που έχει ασκήσει ο Prince στη μουσική του Andrew. Η ηχογράφηση συναντά την κορύφωσή της στο πεντάλεπτο του "Crazy love" με μια υπέροχη ερμηνεία και την ατμόσφαιρα που επιβάλουν τα έγχορδα, το πιάνο και η χορωδία που τον ακολουθεί.
Αν και φωνητικά, ηχοχρωματικά περισσότερο, συνεχίζει να θυμίζει – ακόμα και μετά από πολλές ακροάσεις – τον R. Kelly, οι δυνατότητές του είναι πιο υψηλών οκτάβων και εντάσεων. Αξιόλογη η προσπάθεια του κυρίου Roachford, αν και πολύ φοβάμαι πως θα περάσει – αν δεν έχει ήδη περάσει – απαρατήρητη. Κακώς χάνονται στην αφάνεια καλοδουλεμένοι και μελωδικοί δίσκοι σαν κι αυτόν, αναπόφευκτο όμως με γνώμονα τα σημερινά, εμπορικά δεδομένα.
ADLINKS
-
Athens24.com (English Version)
Discover the No. 1 Guide for Athens
http://www.athens24.com
Last News
Next News