ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ
GNARLS BARKLEY
St. Elsewhere

Μέσα από έναν καταιγισμό soul/gospel φωνητικών, ημιψυχεδελικών στίχων, σχεδόν αρχαίων ή τουλάχιστον δεκαετίας σφηνών από ξεχασμένα και μη samples και μια παραγωγή που δεν ξέρει αν θέλει να ακούγεται σύγχρονη και φρέσκια ή κλασικά δομημένη, έρχονται οι Gnarls Barkley να μας εκτοξεύσουν σε έναν άλλο πλανήτη, εκεί που ο λόγος για τον θάνατο, την τρέλα, την αρρώστια της ψυχής και την δύναμη του Θεού μοιάζουν το ίδιο σημαντικά και βαρύγδουπα με τραγούδια που εξυμνούν την αγάπη. Το "St. Elsewhere", μέσα σ' όλα αυτά, θεωρείται ήδη το πιο πολυσυζητημένο album της χρονιάς. Υπερβολικό, δίκαιο, υποκειμενικό ή μήπως αποτέλεσμα έντεχνου εντυπωσιασμού; Χμμμ, όσο το επεξεργάζομαι τόσο με διχάζει…
Πίσω από την ηχογράφηση και το ντουέτο των Gnarls Barkley βρίσκεται ο τραγουδιστής Cee-Lo Green και ο Danger Mouse, παραγωγός – μεταξύ άλλων – των Gorillaz, ο οποίος στην κυριολεξία στύβει το μυαλό του και εξαντλεί κάθε πιθανό απόθεμα έμπνευσης για να στήσει τη δουλειά. Αν και η πρώτη ακρόαση αποδεικνύεται τελικά πιο δύσκολη από το αναμενόμενο και το "Crazy" από μόνο του δεν αρκεί για να την αποθεώσεις, είναι οι αμέσως επόμενες που κάνουν ευδιάκριτο τον στόχο των δημιουργών της.
Ο δίσκος κινείται σε χορευτικούς ρυθμούς και rap ρίμες, παίζει με τις ορχηστρικές παρεμβολές, τα προγραμματισμένα κρουστά και τα retro pads, ενώ η φωνή του Green ενίοτε θυμίζει από James Brown μέχρι και Ray Charles (λέμε τώρα…). Αν και το electro/pop/rap ταμπελάκι δείχνει να του ταιριάζει γάντι, οι ατμόσφαιρες από τις χορωδίες, τα έγχορδα και τις υποτονικές, ελάσσονες συγχορδίες συνθέτουν ένα πιο ιδιαίτερο και εσωστρεφές σκηνικό.
Το βρετανικό Νο1 του πρώτου single και οι ραδιοφωνικές διαστάσεις που πήρε το θέμα σε ευρωπαϊκή κλίμακα οδήγησαν εύλογα και στην προώθηση του "St. Elsewhere" στην άλλη άκρη του Ατλαντικού με την ανάλογη, για την ώρα, αποδοχή. Αν οι Gorillaz έβαλαν σε πρώτο πλάνο τα ηλεκτρονικά στοιχεία της dance μουσικής τους και τα animation videos, οι Gnarls Barkley φαίνεται να αρέσκονται στην φωνητική ευελιξία του ερμηνευτή τους και το πολυσύνθετο προσωπείο των ενορχηστρώσεων από τον κοινό παραγωγό των δύο.
Τόσο πρωτότυπο όσο και επί της ουσίας σημαντικό, τόσο παράξενο όσο και υπέροχο, το ντεμπούτο του "St. Elsewhere" δεν θ' αργήσει να ανακηρυχτεί ως ένα απ' τα καλύτερα του 2006. Για την ώρα βέβαια ακούστε στη διαπασών "I think I'm crazy, I think I'm crazy" και χορέψτε άφοβα μέσα σε μεγάλες δόσεις ειλικρίνειας και αυτοσαρκασμού(!).
ADLINKS
-
Athens24.com (English Version)
Discover the No. 1 Guide for Athens
http://www.athens24.com
Last News
Next News