ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

BUSTA RHYMES
The big bang

Ο εκκεντρικός, πρωτοποριακός αλλά ακατανόητος πολλές φορές (όχι λεκτικά) Busta Rhymes χτυπάει δυναμικά και για άλλη μια φορά κορυφή στα αμερικάνικα album charts με την υποστήριξη του Dr Dre και της εταιρείας του Aftermath Records. Αν και τα rap φωνητικά περιορίζονται – δυστυχώς – σε λέξεις όπως "bitch", "fuck", "cocaine", "shit" και άλλες σχετικές του ιδίου ύφους, η παραγωγή του δίσκου είναι χιλιόμετρα μπροστά, τόσο μάλιστα που δικαιολογείται πλέον και ο όρος 'ακατανόητος'.

Αν και το "the Big Bang" δεν είναι τελικά μια σπουδαία hip-hop συλλογή, καταφέρνει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο να εντυπωσιάσει. Οι συνεργασίες, όπως άλλωστε προβλέπεται, είναι άφθονες και με πιο σημαντικές αυτές των Will.I.Am, Missy Elliott, Nas, Timbaland, Kelis, Q-Tip, Latoya Williams αλλά και Stevie Wonder. Αυτό φυσικά οδηγεί σε δυο εύλογα συμπεράσματα. Πρώτον δίνει βαρυσήμαντο άλλοθι στην εμπορική επιτυχία του δίσκου και δεύτερον επισημαίνει το γεγονός πως όσο οι rap/hip-hop καλλιτέχνες στηρίζουν αλλήλους, ποτέ δεν θα πεινάσουν (!).

Αρκετά είναι τα καλοδουλεμένα και πιασάρικα κομμάτια που προσφέρονται, όπως τα "Don't get carried away" "I love my bitch", "Been through the storm", "Touch it", "I'll do it all" & "In the Ghetto". Αν τα προσπεράσουμε λοιπόν, μιας και θα ακουστούν ευρέως στα ραδιόφωνα και τα clubs και σύντομα θα ξεχαστούν, αυτό που μένει είναι η σχολαστική δουλειά και οι ώρες που καταναλώθηκαν στο studio για τον προγραμματισμό της ηχογράφησης. Οι ρυθμοί είναι ευφάνταστοι και πολλές φορές δίνουν ακόμα και την αίσθηση πως δεν είναι αμέσως ευδιάκριτοι, οι minimal αρμονικές βάσεις (όπου και όταν υπάρχουν) στέκουν και εξυπηρετούν σωστά την βραχνάδα στη γλώσσα του Busta που απέχει πολύ απ 'τον παλιό, καλό του εαυτό, τότε που κινδύνευε να γίνει κόμπος με την ταχύτητα που την δούλευε, ενώ τα μηδενικά interludes και η σχετικά σύντομη διάρκεια του δίσκου, συγκριτικά πάντα με άλλους παρεμφερείς, σώζουν την κατάσταση.

Η εμφάνισή του στην Αθήνα μπορεί να μην σημάδεψε το συναυλιακό μας καλοκαίρι, κατάφερε όμως να ανεβάσει τις μετοχές του όσον αφορά το ελληνικό κοινό. Άλλωστε ο Busta Rhymes δεν προσπάθησε να το παίξει ποτέ 50 Cent ή LL Cool J και ευτυχώς δηλαδή – καμιά φορά χρειαζόμαστε και κάτι λιγότερο cliché για να μην πνιγούμε στους σωρούς των rap κύκλων.