ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ
Ταξιδεύοντας με άλλον ήχο

Ο αποχωρήσας από τους Πυξ Λαξ Φίλιππος Πλιάτσικας μπορεί να μην πέτυχε τους δεύτερους "Μπαμπούλες" στις σόλο κυκλοφορίες του (εδώ που τα λέμε, ούτε ο Στόκας, ούτε ο Ξυδούς το έκαναν…), αλλά κράτησε μέχρι τώρα ένα προφίλ απόλυτα επικοινωνιακό, ποτέ σε βάρος της ουσίας. Σε τελική ανάλυση, το "Τι δεν έμαθε ο Θεός" μπορεί να μην ήταν αποκάλυψη, αλλά όποιος δεν συντονίστηκε ούτε μια φορά με την εύστοχη διασκευή της "Θάλασσας", ίσως και να ήταν προκατειλημμένος.

Το rock παρελθόν (και παρόν) του Πλιάτσικα δεν μας βοηθάει να τον συσχετίσουμε με το Μέγαρο Μουσικής, αλλά να που ο δρόμος τον έβγαλε προς τα εκεί, σε δύο sold out εμφανίσεις με πλειάδα άξιων φίλων - συναδέλφων. Το αποτέλεσμα εκπλήσσει. Η κλασική ενορχήστρωση δεν ποδοπατάει τις συνθέσεις, δεν τις κάνει περισσότερο πομπώδεις απ' όσο θα έπρεπε, αλλά, αντίθετα, τους προσδίδει μια εξαιρετική νέα διάσταση. Ιδανικό παράδειγμα το "Τι δεν έμαθε ο Θεός", που δεν ακούγεται κλισέ, ούτε έξω απ'τα νερά του. Σίγουρα το εγχείρημα δεν αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, αλλά το ζητούμενο σίγουρα δεν ήταν αυτό.

Οι καλεσμένοι είναι εκλεκτοί και αντιστοιχούν εύστοχα στα κομμάτια που ερμηνεύουν. Η συμπαθέστατη Ευσταθία, αντί να ανταγωνιστεί τις κορώνες (της φωνάρας) του Στόκα από το original, παραδίδει ένα "Γιατί" με λιγότερες ανατολίτικες αποχρώσεις και παιχνιδιάρικη blues διάθεση στην ερμηνεία. Η Θεοδοσία Τσάτσου επιστρέφει στο "Μόνο για εκείνη μη μου λες", αλλά και σε μια διασκευή του "Interlude" των Morrissey - Siouxsie, με τίτλο "Στο αίμα μου αλλάζει ο καιρός", η οποία δεν προσβάλλει την αρχική εκτέλεση - αν και μοιραία έπεται... Επίσης εντός κλίματος ο Βασίλης Καζούλης και ο Στάθης Δρογώσης, τόσο στα κομμάτια που ερμηνεύουν μόνοι, όσο και σε ένα όμορφα 'φουσκωμένο' με έγχορδα "Μοναξιά μου όλα".

Οι… συνήθεις ύποπτοι της περσινής σειράς εμφανίσεων από κοινού με τον Πλιάτσικα, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και ο Διονύσης Τσακνής, κάνουν το λυρικό comeback στο "Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο", που ομολογουμένως βγάζει περισσότερο στόμφο απ' ό,τι ήταν κάποτε η version των Πυξ Λαξ. Επίσης θα ευχόμουν να απουσίαζε ολοκληρωτικά η συμμετοχή του κόσμου ("δικό σας" στο Μέγαρο; Και με υψηλή περιεκτικότητα σε κορίτσια;), αλλά φαίνεται ότι κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα.

Αν σκεφτώ ότι ενίοτε οι ηχογραφήσεις εντός Ελλάδος με κάνουν να ντρέπομαι, είναι ίσως κατάκτηση για την δισκογραφία (και τα αυτιά μου…) να ΘΕΛΩ να ξανακούσω το "Ταξιδεύοντας με άλλον ήχο", αντί απλώς να μπορω… Μπράβο στους συντελεστές και όσοι ξινίζουν στην ιδέα της 'συμβατότητας 'Πλιάτσικας - Μέγαρο', ας το ακούσουν και ας το δουν (συνοδεύεται από DVD) πρώτα.


Ηλίας Μαλασίδης