ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

FERGIE
The Dutchess

Η Fergie είναι σέξυ. Η Fergie είναι η frontwoman των Black Eyed Peas. Η Fergie είναι πλέον και επίσημα η μούσα του Will.I.Am. Η Fergie αναμενόταν να κυκλοφορήσει solo δουλειά, μιας και ήταν αυτή που έφερε στο επίκεντρο της επικαιρότητας το όνομα του συγκροτήματός της. Η Fergie διαθέτει τόσο μια ιδιαίτερα καλή φωνή που παραπέμπει στις ψηλές νότες των νέγρων ερμηνευτών όσο και το ταμπεραμέντο για να παίζει με την pop χορευτική σκηνή. Ποια είναι τελικά η Fergie; Και τι επιδιώκει να προωθήσει μέσα από το ντεμπούτο του "The Dutchess";

Η Stacy Ferguson προσλαμβάνει άτυπα τον άνθρωπο που αναβίωσε εμπορικά τους Black Eyed Peas και κάνει το κέφι της χωρίς ίχνος φαινομενικής σοβαροφάνειας. Αυτό εύλογα παραπέμπει στην Gwen Stefani και το παρθενικό "Love, Angel, Music, Baby", διαθέτει όμως σε τόσο μεγάλο βαθμό την συνθετική επήρεια του ιδιοφυούς Will.I.Am. που σε κάποιο σημείο σχεδόν το ξεχνάς. Η ηχογράφηση κινείται στο μοτίβο του electropop/r'n'b, ενδείκνυται για μεγάλες εντάσεις, πάρτυ και clubs, ενώ ακούγεται τόσο ευχάριστα που ξεπερνά στα σημεία τις τελευταίες απόπειρες των ομοιοπαθών "The sweet escape" από Gwen Stefani & "20 Y.O." από Janet Jackson (το "Loose" από τη Nelly Furtado κρατά γερά τα ηνία).

Το σεξουαλικό υπονοούμενο του "London Bridge" και η a-la-Prince, funky/urban παραγωγή ήταν αυτά που το έκαναν super-hit – δικαίως. Το εισαγωγικό "Fergalicious", με έντονες πινελιές από "Bootylicious" (Destiny's Child), είναι αρκετά εντυπωσιακό για οδηγός των υπολοίπων, υπάρχουν βέβαια και καλύτερα. Αν και το "Mary Jane shoes" feat. Rita Marley κρίνεται άνευ ταμπέλας, έχει πιασάρικες αναφορές τόσο στην reggae όσο και την ska, ενώ το κιθαριστικό pop-άκι του "Big girls don't cry" είναι αξιοσημείωτο και μελωδικό, ακόμα κι αν (το λιγότερο) θυμίζει τα πρόσφατα "Who knew" (Pink) & "Breakaway" (Kelly Clarkson).

Μια δακρύβρεχτη, αυτοβιογραφική μπαλάντα είναι must για ένα ντεμπούτο, οπότε δεν κρατάμε κακία για το γλυκανάλατο, συμπαθητικό και κινηματογραφικά ενορχηστρωμένο "Finally". Το "Pedestal" είναι σχεδόν προφανές πως θα ακολουθήσει το studio οπτικοποίησης στο άμεσο μέλλον, μιας και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ανάλογες επιτυχίες των Pussycat Dolls, ενώ το ίδιο πιθανότατα θα συμβεί και με τα "Clumsy" & "Glamorous" feat. Ludacris.

Πρέπει να τονίσουμε το γεγονός πως όποιο κι αν είναι το αντίκτυπο του "The Dutchess", ο δημιουργός του είναι αυτός που δικαιούται όλες τις επευφημίες. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η επιλογή του από τον Michael Jackson για το 'επερχόμενο' και πολυπόθητο comeback του. Τυχερή η Fergie που πέφτει θύμα των πειραματισμών του. Απ' την άλλη όμως, αυτό ίσως λειτουργήσει και αρνητικά, μιας και είναι δύσκολο να γίνει ευδιάκριτη η προσωπική συμβολή της ερμηνεύτριας στο προφίλ που προβάλλει ο δίσκος. Ίσως ο τίτλος θα έπρεπε να αναγράφει τελικά: Fergie feat. The Black Eyed Peas - "The Dutchess".


Νίκος Μακροδημήτρης