ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

NORAH JONES
Not too late

Η βραβευμένη με ουκ ολίγα Grammy κόρη του Ινδού σιταρίστα Ravi Shankar ορθώνει με πάθος την καλοφτιαγμένη, λιτή και ενίοτε υποτονική μουσική της, κερδίζοντας με το σπαθί της μια σημαντική θέση ανάμεσα στους πιο εμπορικούς καλλιτέχνες της τελευταίας δεκαετίας (η Blue Note Records θα πρέπει να πετάει την σκούφια της με κάθε δισκογραφική κυκλοφορία της Jones). Σε αυτή την τρίτη προσπάθεια (τέταρτη αν συνυπολογίσουμε και το ντεμπούτο των Little Willies) δέχεται τόσο την βοήθεια του μόνιμου συνεργάτή της Lee Alexander στις συνθέσεις και την παραγωγή όσο και του κουαρτέτου εγχόρδων Kronos (ναι, αυτό που ερμηνεύει το θέμα του Clint Mansell για το Requiem του Aronofsky).

Το "Come away with me" είναι το απόλυτο δείγμα μιας easy listening, jazz/blues γραφής, την ίδια στιγμή που το ακόλουθό του "Feels like home" κατευθύνει την δημιουργό του σε πιο country μονοπάτια, χωρίς να σημαίνει βέβαια πως αλλοιώνεται η όποια ταυτότητά της. Με την ηχογράφηση αυτή δεν διακρίνεται κάποια συγκεκριμένη διάθεση και επιδίωξη όσον αφορά το ύφος που τελικά ακολουθεί. Η φωνή της συνεχίζει να ερμηνεύει ξεχειλίζοντας συναίσθημα, ενώ μας εκπλήσσει με τις διακριτικές, πολιτικές της πεποιθήσεις ("My dear country").

Το "Thinking about you" θα μπορούσε να είναι κάλλιστα γραμμένο για την Joss Stone. Εκείνη όμως το κόβει και το ράβει στα μέτρα της, αφαιρώντας τους νέγρικους βρυχηθμούς, προσθέτοντας μπόλικες δόσεις προσωπικού ερωτισμού. Το γλυκόπικρο "Wish I could" αποτελεί το πρότυπο μιας καλής μελωδίας και μιας minimal ενορχήστρωσης, η πιανιστική, step-vocal ερμηνεία στο "My dear country" εντείνει την έμφυτη τραγικότητα που υπάρχει στην αλληγορική δομή των στίχων, ενώ το νανούρισμα της Rosie ("Rosie's lullaby") παραπέμπει έντονα σε καταθέσεις της Sarah McLachlan. Αριστουργηματική η σύλληψη του "Sinkin' soon" σε ένα από τα πιο έξυπνα και ολοκληρωμένα κομμάτια του album, γεγονός που κορυφώνεται με το solo τρομπόνι στην γέφυρά του.

Η Diane Warren έχει εξομολογηθεί σε κάποια παρελθοντική της συνέντευξή πως η απροσδόκητη επιτυχία και αποδοχή της Jones οφείλεται στο γεγονός ότι ο κόσμος έχει κορεστεί πλέον από την μαζική κατανάλωση της χορευτικής και up-tempo μουσικής. Αυτό που χρειάζεται είναι ένας δίσκος που μπορεί να ακούει ανά πάσα στιγμή – αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα, μετά την δουλειά, κατά την διάρκεια του φαγητού, ακόμα και όταν κάνει έρωτα. Και επειδή τυγχάνει να τρέφω ιδιαίτερα αισθήματα σεβασμού και θαυμασμού στην προλαλήσασα, εξίσου τυγχάνει και να συμφωνώ. Όσες δόσεις σαρκασμού και να εκπέμπει τελικά ο τίτλος "Not too late", ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα δουλειά από τη Norah Jones.


Νίκος Μακροδημήτρης