ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

TRACEY THORNE
Out of the woods

Η μητρότητα κράτησε μία από τις καλύτερες φωνές της pop μακριά από τα studio ηχογραφήσεων, αφήνοντας το έτερό της ήμισυ στους Everything But The Girl, τον Ben Watts, να περιοδεύει ως επιτυχημένος DJ. Το "Out of the woods" είναι ουσιαστικά το δεύτερο προσωπικό της άλμπουμ μετά από το ντεμπούτο της του 1982 (!). Εδώ φαίνεται ότι υπάρχει και μια αντιστοιχία μεταξύ της σόλο πορείας της Thorne και των βημάτων των E.B.T.G. από την pop στην χορευτική, είτε αυτή ήταν drum 'n' bass, είτε house.

Όταν ο δίσκος αρχίζει με το όμορφο "Here it comes again" δίνει μια πρώτη εντύπωση ότι αυτό θα είναι ένα καθαρόαιμο pop εγχείρημα. Γρήγορα, όμως, ακολουθούν το "A-Z" και το "It's all true" για να ανατρέψουν την αρχική εικόνα. Στοιχεία καθαρά 80's, italo-disco συνθέσεις και παλιομοδίτικα ηλεκτρονικά solo μάς βεβαιώνουν ότι το άλμπουμ της μαμάς Thorme είναι ένα φλερτ με την dance που δεν έκανε ποτέ και ένα κλείσιμο ματιού σε μια δεκαετία που έφερε τις πρίζες στη μουσική, πριν τα 90's φέρουν τις ταχύτητες. Δύσκολα θα μου βγάλετε το μυαλό ότι το τελευταίο track "Raise the roof" είναι κάποιο φάντασμα τραγουδιού από session ηχογραφήσεων του "Be yourself tonight" των Eurythmics – η Thorne μυρίζει π-ο-λ-ύ Lennox.

Η εναλλαγή ανάμεσα στις pop στιγμές και τα χορευτικά flashback είναι διαρκής και η ισορροπία είναι δύσκολη. Κοινός παρονομαστής μόνο η αναλλοίωτη φωνή της Thorne και νικητές στη μάχη των εντυπώσεων διαρκείας είναι ήρεμες στιγμές σαν τα "Hands up to the ceiling" και "By Piccadilly Circus I sat down and wept", χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πάρα πολύ καλές electro / house καταθέσεις, όπως τα "Grand Canyon", "Falling off a log" και το άριστο "Easy".

Αν υπάρχει μια διαφωνία, αυτή δεν έγκειται στην ενίοτε αθεράπευτα πασέ προσέγγιση της ενορχήστρωσης, αλλά στο επίπεδο των συνθέσεων. Φαίνεται δίκαιο όταν έχεις μια φωνή σαν την Tracey Thorne να της δίνεις να τραγουδάει πάνω σε μελωδικότερες γραμμές – πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσει άραγε τον αντίκτυπο της ερμηνείας της στο "Protection" των Massive Attack; Αρκετές στιγμές ακούγονται μονότονες, αποδυναμώνοντας τον κορμό του δίσκου και η σειρά των κομματιών μοιάζει να προσπαθεί να κρύψει κάτι – ενώ δεν υπάρχουν πράγματα για τα οποία οι δημιουργοί θα έπρεπε να ντρέπονται.

Σε τελική ανάλυση το "Out of the woods" αιφνιδιάζει με την διάχυτη eight-ίλα του, αλλά όταν ξεπεράσεις το αρχικό σοκ ξετυλίγεται μπροστά σου ένας όμορφος δίσκος που δεν ενοχλεί, αλλά αντίθετα σε συντροφεύει ευχάριστα παρά τις αδυναμίες του. Και φυσικά δεν κουράζεσαι ποτέ να ακούς αυτή τη φωνή.


Ηλίας Μαλασίδης