ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

KLAXONS
Myths of the Near Future

Και ήταν 90's.

Και η Βρετανία άκουγε Charlatans, Happy Mondays και Stone Roses και τα άσχημα φαντάσματα (υπήρχαν και όμορφα, φυσικά) των 80's έτρεχαν να κρυφτούν… Το techno έκανε την εμφάνισή του.

Και κάποιος περνούσε απ' έξω παίζοντας Snap στην διαπασών και οι KLF ήταν η ιδιοφυής αποκάλυψη της περιόδου - έβαζες στοιχήματα ότι θα τους θυμόμασταν.

Και ο χρόνος τρέχει και είμαστε στο 2007. Φαίνεται ότι τέσσερις νεαροί από το Brighton μεγάλωσαν τότε και το "Two receivers" δεν αργεί να το αποδείξει. Ολόκληρο το "Myths of the near future", ονομασμένο από μια ποιητική συλλογή του J.G.Ballard, είναι ένα πρωτότυπο κράμα brit-pop και rave στοιχείων που αποπνέει -αν μη τι άλλο- νεανικότητα και τόλμη. Επικεντρώνεται στο τραγούδι και όχι στις δομές και τις ψαγμένες ενορχηστρώσεις, κάνοντας τους σοβαροφανείς να ξενερώσουν και τους Άγγλους να μιλούν για 'new rave'.

Ειδικά το "Atlantis to Interzone" τολμά να βάλει στη μίξη τις σειρήνες του dance μιας εικοσαετίας πριν και το rock που θα μπορούσαν κάλλιστα να παίζουν οι Franz Ferdinand. Το εθιστικό "Golden skans" θυμίζει τους επίσης νέους Hard-Fi και η λίστα των παρομοιώσεων είναι ήδη κολακευτική, πόσο μάλλον όταν αργότερα σκάσουν μύτη διάφοροι Blur-ισμοί.

Στιγμές που να σε φέρνουν σε αμηχανία δεν υπάρχουν, αν και δεν λείπουν τα τραγούδια που δεν εισάγουν νεωτερισμούς. Το "Myths" περιλαμβάνει διασκευή στην Grace ("It's not over yet"), σου κινεί τα πόδια και παίρνει τον εαυτό του όσο σοβαρά θα έπρεπε: μετρημένα για να το συμπαθήσεις και αρκετά για να μην το ξεχάσεις.

Και οι House of Love τραγουδούσαν όμορφα και μαθαίναμε το rave.

Και οι Oasis παραμόνευαν στη γωνία…


Ηλίας Μαλασίδης