ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ
ΟΛΓΑ ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΟΥ
Πες μου να μείνω εδώ

Ο Νίκος Αντύπας είναι ένας από τους καλύτερους ποπ συνθέτες στην Ελλάδα εδώ και μια δεκαπενταετία – όπου 'ποπ' είναι ένας όρος παρεξηγημένος, που στην Ευρώπη αναφέρεται στην δυτικότροπη pop και στη χώρα μας σε techno τσιφτετέλια. Όχημα των συνθέσεών του αυτή τη φορά η φωνή της πρωτοεμφανιζόμενης στην δισκογραφία Όλγας Βενετσιάνου, η οποία μαθαίνω ότι προέκυψε από reality show – ορίστε που τελικά το ελληνικό τραγούδι μπορεί και να οφελείται από τέτοιες εκπομπές.
Το "Πες μου να μείνω εδώ" είναι ένας γενικά δεμένος δίσκος, χωρίς μουσικά τουρλού με την ετικέτα του 'πολυσυλλεκτικού' – αν και με κακό εξώφυλλο. Μπορεί ενίοτε η 'pop' του Νίκου Αντύπα να χρωματίζεται με πενιές μπουζουκιών, αλλά παραμένει (ευτυχώς, αν με ρωτήσετε) αμιγώς δυτική με αυθόρμητες πινελιές ελληνικών στοιχείων. Το συνθετικό αποτέλεσμα προκύπτει ως συνήθως πολύ πέραν του αξιοπρεπούς, ενώ η ερμηνεία της Όλγας Βενετσιάνου – την οποία πολλοί παρομοιάζουν με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη - αποδεικνύει αφενός ότι τα βγάζει πέρα πολύ καλά, αφενός θα έχει χρόνο στο μέλλον να τα καταφέρει να ακούγεται λίγο πιο ζεστή όταν χρειάζεται.
Κι ενώ τα επιμέρους στοιχεία της κυκλοφορίας φαίνονται να πληρούν όλες τις προϋποθέσεις, το πράγμα φαίνεται να χωλαίνει κάπου – και κατά έναν περίεργο τρόπο αυτή δεν είναι η νέα τραγουδίστρια.
Ίσως καμιά φορά να είναι οι στίχοι της Ελεάνας Βραχάλη, οι οποίοι άλλοτε πετυχαίνουν διάνα στο να απλώσουν τριγύρω το συναίσθημα ("κάποιος ξέρει / τι μας συμφέρει / ξέρει πιο καλά" στο hit "Όλα καλά") και άλλες φορές μοιάζουν να ελίσσονται γύρω από τις αιχμές των λέξεων, φοβούμενοι τον αντίκτυπο, και μοιραία ξεχνιούνται.
Μπορεί ακόμη να είναι και αυτή η ίδια η πένα του άξιου συνθέτη, που ενώ στήνει ωραία τραγούδια μέσα στις ως συνήθως εξαιρετικές του ενορχηστρώσεις – σεμινάρια ("Προτιμώ", "Μόνο εσένα", "Ξαφνικά ξημέρωσε"), καμιά φορά ακούγεται λίγο κουρασμένη και επαναλαμβάνεται ανεπιθύμητα (λίγες "Υδρόγειες Σφαίρες" στο ντουέτο "Μ' έπαιξες και με έχασες" με τον ελαφρώς εκτός κλίματος ερμηνευτικά Σταύρο Σιώλα, αλλά και η πολλοστή φορά που ο Νίκος Αντύπας 'αναδιατυπώνει' το "Να ζήσω ή να πεθάνω" στο "Τι ζητάς").
Κάθε δίσκος που επιμελείται ο Νίκος Αντύπας έχει ένα στάνταρ παραγωγής που χρήζει μνείας και – για να μην ξεχνάμε την pop – ένα καλό hit που θέλεις να τραγουδάς όλη μέρα. Όπως με την "Δύσκολη καρδιά" του Δημήτρη Μπάση, έτσι και με το "Όλα καλά" από την Όλγα Βενετσιάνου, εδώ έχουμε έναν δίσκο που ενώ άνετα ξεπερνά τις τυπικές σαπουνόφουσκες της ελληνικής δισκογραφίας, αθροιστικά φαίνεται να είναι λιγότερος από το σύνολο των μερών του. Μπορεί να είναι η όλη χημεία...
Ηλίας Μαλασίδης
ADLINKS
-
Athens24.com (English Version)
Discover the No. 1 Guide for Athens
http://www.athens24.com
Last News
Next News