ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

ΕΥΡΥΔΙΚΗ
13

Φημολογείται εδώ και αιώνες ότι ο αριθμός 13, για διάφορους δεισιδαιμονικούς λόγους, είναι γρουσούζικος. Πόσο προφανής λοιπόν μπορεί να είναι η διάθεση σαρκασμού από τους δημιουργούς του "13" και άλλη πόση αυτή της ειρωνείας στην τελική του πορεία; Αυτό θα είναι το θέμα μας λοιπόν σε αυτή την εξονυχιστική έρευνα λογικού και παραλόγου, φυσικού και παραφυσικού, αλήθειας και προκατάληψης.

Οι ειδικοί που συμμετείχαν ώστε να πάρουμε μια σαφή εικόνα για τα απόκρυφα μηνύματα του δίσκου ήταν πολλοί (ψυχολόγοι, επιστήμονες, της ψυχοακουστικής, λυρικοί αναλυτές, αστρολόγοι, αβγομάντες…). Το αποτέλεσμα είναι τόσο πολύμορφο και βγαλμένο μέσα από καλειδοσκόπιο που περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Ας ξεκινήσει η παρουσίαση…

Οι τάσεις πεσιμισμού στον πρόλογο από τον στιχουργό Ποσειδώνα Γιαννόπουλο είναι πασιφανείς. "Comme ci, comme ça la vie passe" και αμέσως-αμέσως γίνεται η πρώτη υποχθόνια νύξη. Τι κι αν το κομμάτι κολλάει ασυναίσθητα στο μυαλό, με την γνώριμη, electro-pop/rock-a-la-80's παραγωγή του Δημήτρη Κοργιαλά να έχει καταλήξει να γίνει φεστιβαλικό euroanthem; Μην παρασύρεστε φίλες και φίλοι, δεν πρέπει να υποστείτε αυτή την άσκοπη πλύση εγκεφάλου.

Έπειτα, ποιος ο λόγος που σε αυτή την ηχογράφηση έπρεπε να γραφτεί από την ίδια την ερμηνεύτρια ένα από τα αρτιότερα τραγούδια της καριέρας της; Και γιατί παρακαλώ το "Για μια πόλη" θα έπρεπε να μείνει θεωρητικά στις συνειδήσεις μας ως το πλέον πολιτικό τραγούδι της Ευρυδίκης δίπλα στο "Είμαι άνθρωπος κι εγώ"; Μήπως θέλει τελικά να μας χειραγωγήσει συναισθηματικά ή φταίει για αυτό η κάτι-σαν-ημιλαϊκή του προσέγγιση (στον ρυθμό των 9/8);

Οι παγίδες δεν σταματούν εδώ. Καθώς πλησιάζει το τέλος της ακρόασης και θαρρείς ότι η κατάσταση εξασθενεί, ακούγοντας καθοδόν συμπαθητικά, καλοκαιρινά, υποψήφια tracks ("Κάποιον άλλον" & "Θα σε περιμένω"), δύο πολύ σημαντικές στιγμές έρχονται να εξαπολύσουν τα πυρά τους και να κορυφώσουν το "13". Οι staccato κιθάρες στο "Τι σου λείπει" παραπέμπουν σε μια σκοτεινή, 'βρώμικη' ιστορία αγάπης που μυρίζει Brian Molko, ενώ το επικίνδυνα προσηλυτιστικό "Έλα λίγο" προσκαλεί τον ανυποψίαστο ακροατή σε μια ονειρεμένη συνάντηση 'πάνω από τα σύννεφα'.

Ενεργοποιείστε το mute αγαπητοί μου αναγνώστες στους βρυχηθμούς της Ευρυδίκης και τις 13 συνθέσεις (τελικά ο αριθμός αποτελεί σύμπτωση;) του δίσκου και κοπιάστε να καταπολεμήσουμε όλοι μαζί αυτή την μουσική προπαγάνδα, βράζοντας σε μια κατσαρόλα όλα τα μουσικά μας απωθημένα. Εις το επανειδείν…


Νίκος Μακροδημήτρης