ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

EDITORS
An end has a start

Στη συνείδηση του γράφοντος, οι Editors έγιναν κλασικοί όταν αναρωτήθηκαν αν ο φακός της φωτογραφικής αφαιρεί όλο τον πόνο από τον άνθρωπο που στοχεύει. Ήταν ένα μεταμοντέρνο ερώτημα, εν μέρει σουρεαλιστικό, αλλά και τόσο κοντά στο μεδούλι της θεματολογίας του "The back room" (τίτλος επίσης κοντά στην ιδέα του "σκοτεινού δωματίου"), μια θάλασσα κοφτερών στίχων για την αγάπη, την απώλεια, το σύγχρονο γκρίζο και την ακαθόριστη νοσταλγία.

Με το "An end has a start" οι Editors μπαίνουν θριαμβευτικά στο πάνθεον των νέων συγκροτημάτων που απέδειξαν ήδη από τον δεύτερο δίσκο τους ότι έχουν μεγάλες δυνατότητες (Kaiser Chiefs, Bloc Party, Starsailor…). Συγκεκριμένα το κουαρτέτο που εδράζει στο Birmingham κουβαλάει στην δεύτερη προσπάθειά του και όλες τις περγαμηνές που τους χρίζουν σύγχρονους συνεχιστές των Joy Division –αλλά με ιδία ταυτότητα: η σπαρακτική φωνή του Tom Smith, οι σπηντάτοι ή βραδείς ρυθμοί των ντραμς του Ed Lay και η άνεση να γράφουν κομμάτια αργά σαν το "Put your head towards the air", κάτι που δεν είχε φανεί στο "The back room".

To single "Smokers outside the hospital doors" διαθέτει αυτή τη σπάνια αξία μιας σύνθεσης που μεταφέρει αμέτρητη ένταση μέσα από μια φαινομενικά επική διάθεση, η οποία όμως τελικά γιγαντώνει την υπορρέουσα μελαγχολία των στίχων της: " How can we wear our smiles / with our mouths wide shut / 'Cause you stopped us from singin'?". Ακολουθεί καταιγισμός συναισθηματικών εκτροχιασμών που δύσκολα μπαίνουν σε λέξεις, με ανασφάλειες για τον έρωτα ("Bones"), κυνικούς αποχαιρετισμούς ("An end has a start") και χείρες ψυχικής βοήθειας ("Spiders"). Κανένα τραγούδι δεν απογοητεύει, κάνοντας έτσι το "An end has a start" αδιαμφισβήτητα έναν από τους δίσκους της φετινής χρονιάς.

Οι κάμερες τούς στόχευσαν και οι Editors, σαν πραγματικοί άνθρωποι με non-TV αισθήματα, έκαναν ό,τι ήταν φυσικό: αντί να χαμογελάσουν, συνέχισαν να παίζουν, να ζουν και να σκέφτονται. Ο φακός δεν αφαιρεί όλο τον πόνο, αλλά δεν θα πάψει να προσπαθεί, ελπίζοντας να τα καταφέρει.

Σίγουρα κάθε τέλος κάποτε αρχίζει.


Ηλίας Μαλασίδης