ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

KT TUNSTALL
Drastic fantastic

Προσεγγίζοντας την εκλεπτυσμένη pop της Sarah McLachlan και την κιθαριστική ευχέρεια που κουβαλάει μέσα στα χρόνια η PJ Harvey, έρχεται η KT Tunstall με το "Drastic fantastic" και επισημοποιεί τα πολύ καλά σχόλια που είτε ειπώθηκαν ή γράφτηκαν για το ντεμπούτο του "Eye to the telescope". Τόσο καλά μάλιστα που η Σκοτσέζα κατάφερε στα 30 της χρόνια να ηχογραφήσει το πιο πετυχημένο album στη Βρετανία για το 2006, να το επιστρώσει με αστραφτερή πλατίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες και να προταθεί για το Grammy της καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης καλλιτέχνιδας.

Μετά από όλα αυτά λοιπόν, η επισημοποίηση που προανέφερα έχει να κάνει – με τι άλλο; – με το γεγονός ότι η KT (συντομογραφία για το Katie) είναι μια γοητευτική τραγουδοποιός και μια εκφραστικότατη ερμηνεύτρια που δεν οδηγείται σε υπερβολές, προβάλλει με άνεση όμως τόσο το φυσικό, soulful χρώμα στη φωνή της όσο και την προφανή αγάπη της για το μικρόφωνο.

Το "Drastic fantastic" δεν είναι σπουδαίο. Είναι όμως σημαντικό. Δεν διαθέτει τον αυθορμητισμό του "Eye to the telescope". Διαθέτει όμως μεστότητα, όμορφες μελωδίες και σταράτα λόγια. Μπορεί να μην είναι τελικά αυτό που θα καθιερώσει την Tunstall ως τη νέα Sheryl Crow. Μπορεί όμως και (περι)φέρει με νεύρο την ταμπέλα του outsider, κερδίζοντας αναπάντεχα τα όποια στοιχήματα απέναντι σε αρκετά φαβορί.

Είτε κολλήσεις ασυναίσθητα στο "Little favours" με τις ελάσσονες και μείζονες εναλλαγές να κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον, είτε σε κερδίσουν τα καλοζυγισμένα στην παραγωγή "Funnyman" & "Saving my grace" είσαι απόλυτα δικαιολογημένος/η. Το "Hold on" πρωτοτυπεί μέσα στην ενέργεια της ρυθμικής, country/blues κιθάρας του, ενώ τα low-tempo "White bird", "Paper aeroplane" & "Beauty of uncertainty" (σπουδαία εισαγωγή: "I need a mirror in the eyes of a man/ I need no protection from my bullet-proof plan/ I've got a ticket for all that I lack/ You might think that I'm always gone but I know that I'm coming back") κρατάνε τις ισορροπίες στο θυμικό του δίσκου.

Διαγράφοντας ήδη ανοδική πορεία στις προτιμήσεις των διαφόρων μουσικών συνειδήσεων, το "Drastic fantastic" διαθέτει ως μοναδικό παράδοξο το ρετρό, λίγο 80's εξώφυλλό του, το οποίο θα μπορούσε να ανήκει σε κάποια παλιότερη, solo απόπειρα της Debbie Harry (στην καλύτερη περίπτωση) ή απλά να θεωρηθεί άστοχο. Εκτός κι αν θέλει να επιβεβαιώσει την στροφή της Tunstall σε πιο εύηχες και mainstream διαδρομές, κάτι που η ίδια καθιστά και οπτικά σαφές από το πρώτο κιόλας video του "Hold on". Για την ώρα και όσον αφορά αυτό ακριβώς, απλά ενδιαφέρον (προσωπικά, την προτιμώ με μια κιθάρα και έναν ενισχυτή).


Νίκος Μακροδημήτρης