ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

PET SHOP BOYS
Concrete

Ένα από τα πιο πετυχημένα βρετανικά duo της pop, οι Pet Shop Boys, κυκλοφόρησαν (δειλά - δειλά) το πρώτο τους live. Φυσικά, δεν θα είχε ιδιαίτερο να ηχογραφήσουν μια συναυλία όπου πολλά από τα όργανα ήταν ήδη προηχογραφημένα. Η ορχήστρα του BBC που συμμετέχει κάνει όλη την διαφορά.

Η μουσική των Pet Shop Boys ανέκαθεν έπαιζε με το συμφωνικό στοιχείο, είτε φώναζαν τον Angelo Badalamenti και τον Craig Armstrong να τους κάνει ενορχηστρώσεις, είτε χρησιμοποιώντας απλώς τα synthesizers και τα pads σαν ηλεκτρονικά υποκατάστατα. Εδώ άδραξαν την ευκαιρία της συναυλίας τους στο Mermaid Theatre για να ηχογραφήσουν κάτι σαν 'συμφωνικό best'.

Ακούγοντας αυτό το διπλό CD δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς τους - παλαίμαχους πια - Pet Shop Boys σε αυτό που κάνουν. Βάρος δίνεται μοιραία στα κομμάτια από το "Fundamental" (υπάρχουν 6 τραγούδια στα 17) και φυσικά έπρεπε να μείνει χώρος για όλα τα προφανή hits ("It's a sin", "West End girls", "Left to my own devices"), αλλά το "Concrete" είναι κυρίως γεμάτο από εκπλήξεις.

Βασικότερη συνδρομή στην απόλαυση του live είναι οι τρεις αρκετά εύστοχοι καλεσμένοι: ο Rufus Wainwright φτάνει το "Casanova in hell" όσο ψηλά θα μπορούσε να πάει, η Francis Barber λέει με την απαιτούμενη θεατρικότητα το "Friendly fire" από το μιούζικαλ "Closer to heaven", ενώ ο πολύς κύριος Robbie Williams ερμηνεύει το "Jealousy", όχι με τρομερή μαεστρία, αλλά μάλλον καλύτερα κι από τον Neil Tennant.

Η επιλογή των τραγουδιών είναι εξαιρετική και θα ικανοποιήσει σίγουρα τους fan του ήχου των PSB. Tο "Rent" ερμηνεύεται όπως στον δίσκο της Liza Minnelli, το "Nothing has been proved" είναι ενδεχομένως ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έγραψαν ποτέ οι Tennant/Lowe και το "Dreaming of the Queen" από το "Very" είναι κλάσεις ανώτερο από οποιοδήποτε "Go west" θα μπορούσε να είχε επιλεχθεί.

Με πολλές ακόμη νόστιμες προσθήκες ("It's alright", το "After all" από το "Θωρηκτό Ποτέμκιν") ο δίσκος είναι ένα απόλυτο must για τους ακολουθητές της (παραδοσιακής;) electro-pop και μια καλή ευκαιρία για τους νεότερος για να γνωριστούν με τον ιδιαίτερο κόσμο των συνθέσεων των Pet Shop Boys.


Ηλίας Μαλασίδης