ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

HOOVERPHONIC
The president of the LSD golf club

Δυσκολεύομαι να μην θεωρώ ήρωες τους καλλιτέχνες που υπηρετούν την pop για πάνω από μια δεκαετία χωρίς να τους τρώει η μαρμάγκα και χωρίς να κυκλοφορούν αηδίες για να πουλήσουν. Υπερβολές; Χαμηλά στάνταρντ; Χμμ, πόσους πραγματικά ξέρετε -έξω από την ανεξάρτητη rock- που να βγάζουν καλή μουσική σε αυτόν το χώρο;

Το κερασάκι στην τούρτα της εκτίμησης αυτής της μπάντας από το Βέλγιο είναι το “The president of the LSD golf club”, ίσως το καλύτερο άλμπουμ τους. Εδώ οι Hooverphonic δεν ζορίζονται να γράψουν χαρούμενα τραγουδάκια για να μας χαϊδέψουν τ' αυτιά, όπως είχε συμβεί στο "No more sweet music", αλλά γίνονται mid-tempo, συχνά συννεφιασμένοι και σοβαροί, λένε μπαλάντες (δικού τους στυλ) και ενίοτε ακούγονται σαν μπάντα που μπορεί άνετα εντός κι εκτός στούντιο.

Ο δίσκος ανοίγει γλυκά με το "Stranger", συνεχίζει άξια με το "50 watt", για να ακολουθήσει το single "Expedition impossible", που δεν ξανανακαλύπτει τον τροχό, αλλά στέκει μια χαρά. Λίγο παρακάτω, τα "Circles" και "Billie" θυμίζουν τους αρχικούς Hooverphonic, τότε που όλοι έσπευδαν να τους κατατάξουν στο trip-hop, (χωρίς αυτοί να είναι ή να μην είναι). Ωστόσο, το συγκρότημα έχει προχωρήσει, τολμά και δεν επαναλαμβάνεται, με αποτέλεσμα ο δίσκος να κλείνει με το σκοτεινό, ρυθμικό και ατμοσφαιρικό "Bohemian laughter".

Το παράδοξο είναι ότι με τόσα καλά tracks, το "The president of the LSD golf club" δεν ακούγεται σαν άλμπουμ που θα έβγαζε single. Αντίθετα προσφέρεται για ενιαία ακρόαση και, δεδομένου ότι δύσκολα θα προσελκύσει νέους ακροατές, καταφέρνει άνετα να εκπλήξει τους αφοσιωμένους ακροατές. Ίσως αυτό λοιπόν να αποτελεί σωστή αφετηρία για όσους θέλουν να τους γνωρίσουν.


Ηλίας Μαλασίδης