ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ

JAMES MORRISON
Undiscovered

Ήταν θέμα χρόνου να λανσάρει στο κοινό η βρετανική δισκογραφία την αρσενική εκδοχή της Joss Stone. Για να μην τονίσω μάλιστα πως άργησε κιόλας. Το καλό με την περίπτωση του James Morrison όμως δεν είναι τόσο η μεστή, μαύρη δύναμη στη φωνή του, όσο το γεγονός πως την χρησιμοποιεί για να ερμηνεύσει, με την φαινομενική εμπειρία ενός βετεράνου, κιθαριστικές pop συνθέσεις που ενίοτε καταλήγουν να γίνονται λίγο πιο blues & soul από το αναμενόμενο. Αυτό λοιπόν, εκτός από κάποια στοιχειώδη προσωπική ταυτότητα, τον φέρνει στην προνομιούχο θέση να συγκρίνεται ήδη με τους Bryan Adams, Joe Cocker & Rod Stewart.

Στα credits του "Undiscovered" συναντάμε τον Jerry Wexler και τον ίδιο τον Morrison. Η κατεύθυνση που ακολουθεί η παραγωγή είναι ιδιαίτερα παλαιομοδίτικη, ενώ οι ενορχηστρωτικές απόψεις είναι τόσο δελεαστικές ώστε να οδηγήσουν τον 21χρονο τραγουδοποιό σε φωνητικές επιδείξεις. Εκεί που όμως ο δίσκος έχει αδυναμία – και αυτή είναι οι μελωδικές σταθερές και οι αναμενόμενες αρμονικές τους καταλήξεις – ορθώνεται και το εμπόδιο που θα βρει κάποιος στην προσπάθειά του να τον αποθεώσει.

Από τον προπομπό του album με τίτλο "You give me something" στο εισαγωγικό "Under the influence" και από τα αμέσως επόμενα "Wonderful world" & "The pieces don't fit anymore" στο αυτοβιογραφικό "This boy", τα κομμάτια που διαθέτουν την απαραίτητη γοητεία ώστε να αποσπάσουν την προσοχή του ακροατή είναι αρκετά. Κανένα όμως δεν προορίζεται να γίνει major ραδιοφωνική επιτυχία, να οδηγήσει τον δίσκο στην κορυφή των charts ή να τον ξεπροβάλει μέσα από μια πλειάδα δισκογραφικών παραγωγών ως κάτι πολύ ξεχωριστό (το στοιχείο που κουβαλούσε για παράδειγμα το outsider και παραδόξως μη εμπορικό project του "Soul sessions" από την Joss Stone).

Για να μην το παιδεύουμε βέβαια το θέμα και ψάχνουμε το ζουμί εκεί που δεν υπάρχει, η πρώτη απόπειρα του James Morrison στη βιομηχανία της μουσικής έχει όλα τα εχέγγυα για να προετοιμάσει – δειλά, αν μη τι άλλο – ένα ακόμα πιο υποσχόμενο μέλλον. Άλλωστε, με ένα τέτοιο λαρύγγι δύσκολα θα καταφέρει να περάσει απαρατήρητος.


Νίκος Μακροδημήτρης