ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

BABYFACE
Το άγγιγμα του Μίδα

Αν πρέπει να κάνουμε μια αξιόλογη αναδρομή στην πορεία των rhythm and blues μέσα στην δεκαετία του '90, θα καταλήξουμε σε δύο βασικά συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι (δυστυχώς) η μαύρη μουσική έχει γίνει πλέον τόσο της μόδας που τα τελευταία δέκα χρόνια της προηγούμενης χιλιετίας ήταν και χρονικό ορόσημο για αυτή τη στροφή μιας και είχαμε πρώτης τάξεως δείγματα μουσικής γραφής. Και ποιο είναι το δεύτερο; Το γεγονός ότι ο συνθέτης με τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο ίδιο διάστημα έχει το όνομα Kenneth "Babyface" Edmonds. Μήπως να μιλούσαμε λοιπόν λίγο γι 'αυτόν;

O για πολλούς διάδοχος του Stevie Wonder ποτέ δεν ήταν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας ακόμα κι αν τα κομμάτια του γίνονταν εμπορικά και ραδιοφωνικά ανάρπαστα. Ο 46χρονος από την Indianapolis όμως ήξερε καλά τι έκανε. Η εργατικότητα και οι έξυπνες κινήσεις απέδωσαν καρπούς αφού σε μικρό χρονικό διάστημα βρέθηκε να έχει συνεργαστεί με μερικά από τα πιο δυνατά χαρτιά της Show business.

Εκείνος βρισκόταν πίσω από ξέσπασμα των Boyz II men με το "End of the road", οδήγησε την Toni Braxton σε εμπορικό θρίαμβο με το "Secrets" και δηλώνει μέχρι σήμερα φανατικός υποστηρικτής των Eric Clapton και Whitney Houston. Και δεν έχει μείνει εκεί φυσικά, έχοντας γράψει τραγούδια σε ονόματα όπως Aretha Franklin, TLC, Chaka Khan, Michael Jackson, Stevie Wonder, Patti LaBelle, Mariah Carey αλλά και παραδόξως Madonna.

Ξεκινώντας το 1977 με τους Manchild υπογράφει συμβόλαιο για τρεις δίσκους, ενώ μετά την διάλυση τους στην αρχή της δεκαετίας του 80' δημιουργεί τους Deele με τον χρόνια επιστήθιο φίλο και συνεργάτη του Antonio L.A. Reid. Η πολλή δουλειά και η πίστη φέρνει στο φως την LaFace Records και μια μεγάλη καριέρα ξεκινά και για τους δύο. Ότι συνεχίζουν δε να παραμένουν ως είχαν ακόμα και σήμερα σημαίνει πολλά.

Η προσωπική δισκογραφία του είναι εξίσου αξιοσημείωτη με τις ικανότητες του ως παραγωγού και συνθέτη. Τα τρία πρώτα albums ("Lovers" - 1987, "Tender love" - 1989 & "For the cool in you" - 1991) δεν τον καθιστούν όνομα πρώτου μεγέθους, ψήνουν όμως τις πολύ σημαντικές, προαναφερθείσες συνεργασίες. Το ξέσπασμα έρχεται το 1995 με το soundtrack της ταινίας "Waiting to exhale" (Angela Basset & Whitney Houston) του Forest Whitaker. Το πάνθεον των γυναικείων, μαύρων φωνών παρελαύνουν στο ατμοσφαιρικό, αισθησιακό project και μια σειρά από τρία βραβεία Grammy για τον παραγωγό της χρονιάς ξεκινάει την πορεία της, χωρίς να υπολογίσουμε αυτό για το τραγούδι της χρονιάς με το "change the world" του Eric Clapton. Την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί ο προάγγελος του "The day" με τίτλο "How come, how long" μαζί με τον Stevie Wonder και το album γίνεται το πιο πετυχημένο της καριέρας του.

To 1997 έρχεται στα ράφια των δισκοπωλείων το "Mtv unplugged" του Babyface με εκτελέσεις από σημαντικές στιγμές άλλων καλλιτεχνών αλλά και δικές του ("I'll make love to you", "Change the world", "Whip appeal"…). Η ατμόσφαιρα του live είναι μοναδική τόσο λόγω της παρουσίας του ιδίου όσο και των guest εμφανίσεων από τους πρωτοκλασάτους φίλους και συνεργάτες του. Εντυπωσιακή και η Shanice Wilson στην ερμηνεία του "Breathe again" – απλά ακούστε πόσο ψηλά ανεβαίνει η φωνή της στον επίλογο του τραγουδιού.

Το άνοιγμα της νέας χιλιετίας βρίσκει τον παλαιομοδίτη soulman να έχει ηχογραφήσει αρκετό υλικό ώστε να συμπληρώνει μια greatest hits συλλογή, ενώ ένα χρόνο αργότερα έρχεται "Face to face" με το μοντέρνο κοινό καθώς το άκουσμα του γίνεται πιο επίκαιρο και ευρηματικό. Με τον χαρακτηρισμό "Grown and sexy" επιστρέφει επιτέλους στα μουσικά δρώμενα γυρνώντας παρ 'όλα αυτά σε old-school παραγωγές, έτσι όπως τον γνωρίσαμε. Η προσπάθειά του είναι αρκετά καλή με funky στιγμές όπως το "Tonight it's goin' down" αλλά και mellow εμπνεύσεις όπως τα "Drama, love and 'lationships" & "Loneliness".

Το μεγαλύτερο τελικά επίτευγμα του Babyface δεν είναι τα εκατομμύρια πωλήσεων, οι συνεργασίες και τα βραβεία. Η επίμονη του να μένει στα παρασκήνια, πίσω από τους προβολείς που κυνηγούν τους stars, απολαμβάνοντας τον εκάστοτε καλλιτέχνη να ερμηνεύει τις συνθέσεις του είναι και το άξιο θαυμασμού στην όλη υπόθεση. Κι αν κατά καιρούς μας παραδίδει διακριτικά κάποια καθ 'όλα προσωπική του ηχογράφηση, εμείς το αποδεχόμαστε ως δώρο. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως και οι δημιουργοί έχουν το δικό τους κοινό και η ικανοποίησή του είναι στόχος ζωής. Ως προς την επίτευξη αυτού του στόχου, μια χαρά τα έχει καταφέρει ο κύριος Kenneth!