ADBOX

Athens24.com (English Version)

Discover the No. 1 Guide for Athens

περισσότερα

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Ο ευαίσθητος ήχος των εικόνων

Ανήκοντας σε μια κατηγορία καλλιτεχνών που ‘πήρε το χρίσμα’ του Μάνου Χατζιδάκι, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι τα τελευταία είκοσι χρόνια μια αληθινή μουσική όαση συναισθημάτων και υψηλού συνθετικού επιπέδου.

Γεννήθηκε το 1959 στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ως τα επτά του χρόνια. Με γλυκό βλέμμα, με γένια και μουστάκια, εμφάνιση γίγαντα και ευαισθησία παιδιού, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου έπαιζε στο πιάνο μελωδίες πριν μάθει να γράφει. Σπούδαζε στη Νομική όταν ο Mάνος Xατζιδάκις άκουσε μουσική του και τον παρότρυνε να αφοσιωθεί σε αυτήν την τέχνη. “Έχουν άλλα δύο αδέλφια οι γονείς σου, ας γίνει κάποιος απ’ αυτά δικηγόρος. Εσύ γεννήθηκες για να γίνεις μουσικός”, του είπε, και τον πήρε μαζί του στο Tρίτο Πρόγραμμα.

Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου δεν άργησε να δισκογραφήσει για πρώτη φορά, παρουσιάζοντας την δουλειά του με τίτλο "Τοπία" το 1981. Επρόκειτο για έναν δίσκο 'μετα-συμφωνικό' με ηλεκτρονική progressive μουσική, που έθεσε τον τόνο του ύφους που αργότερα θα τελειοποιούσε ο συνθέτης. Την ίδια χρονιά, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου γράφει τη μουσική για την ταινία "Ηλεκτρικός Άγγελος" και βραβεύεται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Δεν θα είναι η μοναδική φορά, αφού στα επόμενα 15 χρόνια, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου θα βραβευτεί για τις ταινίες "Σκιάχτρα" (1985), " Αρχάγγελος του Πάθους" (1987), " Στη Σκιά του Φόβου" (1988), " Ζωή Χαρισάμενη" (1993) και " Η ζωή ενάμισι χιλιάρικο" (1995), ενώ όλων θα έχει προηγηθεί η δουλειά για τη μουσική της ταινίας "Ρεβάνς" (1984) με τη συμμετοχή της Σαβίνας Γιαννάτου στα φωνητικά.

Το 1990 κυκλοφορεί τον δίσκο "Βίος Ελληνικός" με τη συμμετοχή - μεταξύ άλλων της Χάριτος Αλεξίου, του Αργύρη Μπακιρτζή και της Λυδίας Κονιόρδου. Ωστόσο, η καριέρα του Δημήτρη Παπαδημητρίου σαν 'συνθέτη τραγουδιών' θα εκτιναχθεί στα ύψη με την επιτυχία του τηλεοπτικού soundtrack "Αναστασία" (1993), πρώτη συνεργασία του συνθέτη με την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Μόλις την επόμενη χρονιά έρχεται και το soundtrack της σειράς "Μη φοβάσαι τη φωτιά", με συμμετοχές της Χαρούλας Αλεξίου και του τότε ανερχόμενου Αλκίνοου Ιωαννίδη στο ομώνυμο τραγούδι.

Με όχημα την ιδιαίτερη φωνή της Ελευθερίας Αρβανιτάκη κυκλοφορεί το 1996 ο δίσκος "Τραγούδια για τους μήνες" με μελοποιημένα ποιήματα της Σαπφούς, του Ελύτη, του Καρυωτάκη και του Μιχάλη Γκανά. Ο δίσκος γνωρίζει μεγάλη απήχηση, παρά το 'αντιεμπορικό' του ύφος, και την ίδια χρονιά ο συνθέτης γράφει για την ερμηνεύτρια το τραγούδι "Και όλα αρχίζουν αλλιώς" για την ταινία του Δημήτρη Ινδαρέ "Ο Τσαλαπετεινός του Wyoming", η μουσική της οποίας κυκλοφορεί μαζί με το soundtrack της τηλεοπτικής σειράς "Απών".

Η δουλειά του Δ. Παπαδημητρίου για την τηλεόραση συνεχίζεται ("Λόγω τιμής" (1997), "Η ζωή που δεν έζησα" (1998), "Το Φως Που Σβήνει" (2000)), καθώς και η ενασχόληση με το λαϊκό και έντεχνο τραγούδι ("Στης ψυχής το παρακάτω" (2000) με τον Δημήτρη Μητροπάνο). Το 2000 είναι η χρονιά που ο δημιουργός θα γνωρίσει την έως σήμερα μούσα του, την ηθοποιό και τραγουδίστρια Φωτεινή Δάρρα. Η ζακυνθινή καλλιτέχνιδα με την παραμυθένια - θα έλεγε κανείς - φωνή θα δισκογραφήσει με τον συνθέτη στη μουσική των σειρών "Φεύγα" (2002), "Λένη" (2004) και "Οι μάγισσες της Σμύρνης" (2005), ενώ θα προηγηθεί το "Δελτίο ανέμων" (2004), ένας κύκλος τραγουδιών χωρισμένος στα 4 σημεία του ορίζοντα, με μελοποιημένα ποιήματα του γερμανού ποιητή Ράινερ Μαρία Ρίλκε σε απόδοση Κωστή Παλαμά, αλλά και των Κώστα Ουράνη, Γεωργίου Δροσίνη, Μανόλη Αναγνωστάκη, Νίκου Ζούδιαρη και Μιχάλη Γκανά, μεταξύ άλλων.

Σήμερα ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι διευθυντής του Γ' Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Έχει γράψει μουσική για κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, σειρές ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές. Τα έργα του έχουν παιχτεί στο Musikverein της Βιέννης, καθώς και τη Τώμη, τη Νέα Υόρκη και το Tanglewood της Βοστώνης των ΗΠΑ. Αδιαμφισβήτητα συγκαταλέγεται στους πιο πολυσχιδείς και παραγωγικότερους συνθέτες της νεότερης γενιάς, χωρίς ο ρυθμός αυτός να επηρεάζει το επίπεδο της δουλειάς του.