Έχει βραβευθεί δύο φορές για την ποίησή του στον α΄ διαγωνισμό ποίησης του δήμου Αμαρουσίου το 1994 καθώς και το 1995 σε παναθηναικό διαγωνισμό ποίησης του δήμου Αθηναίων με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής την Άννα Σικελιανού. Το 2003 εξέδωσε το πρώτο βιβλίο διηγημάτων του με τίτλο "Και στο θάνατο, Ζωή", ακολούθησε το 2021 η ποιητική συλλογή "Στην καρδιά μου γράφει Ελλάδα" και το 2023 εξέδωσε το τελευταίο του βιβλίο διηγημάτων με τίτλο "Και στον θάνατο, ζωή". ATHENS24: “Πως μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήταν κάτι που σας άρεσε από μικρό παιδί”; ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Η συγγραφή στην ζωή μου μπήκε σε ηλικία 16 χρονών, όταν έγραψα το 1ο μου ποίημα. Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε το διάβασμα (το εξωσχολικό διάβασμα)! Να σκεφτείτε ότι μέχρι την εφηβεία μου είχα διαβάσει όλες τις κωμωδίες του Αριστοφάνη”. ATHENS24: “Εκτός από τη συγγραφή ασχολείστε με το θέατρο, αλλά και με τη φωνητική, καθώς είστε και καθηγητής. Μιλήστε μας λίγο για αυτό” ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Έχω σπουδάσει θέατρο και αγωγή του λόγου και τα τελευταία χρόνια διδάσκω σε παιδιά και ενήλικες στον Βόλο, όπου κατοικώ”. ATHENS24: “Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας για τα διηγήματα και τα ποιήματά σας”; ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Πηγή έμπνευσης μου για τα ποιήματα και τα διηγήματα μου, είναι η πατρίδα μας η Ελλάδα, η ιστορία της και ο πολιτισμός της”. ATHENS24: “Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε στο κοινό μέσα από τα έργα σας”; ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Τα μηνύματα που θέλω να περάσω στο κοινό μέσα από τα έργα μου είναι: η αισιοδοξία, η ελπίδα, η πίστη και ότι πάντοτε υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ”. ATHENS24: “Θεωρείται ο Έλληνας του 2024 είναι εξοικειωμένος με το να διαβάζει βιβλία”; ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Ο Έλληνας γενικώς διαβάζει βιβλία, αλλά δυστυχώς τις περισσότερες φορές, διαβάζει κακά βιβλία. Είναι προτιμότερο να μην διαβάζει κάποιος βιβλία, απ' το να διαβάζει κακά βιβλία”. ATHENS24: “Είναι η ποίηση το καταφύγιο του ανθρώπου σε δύσκολες στιγμές”; ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Η αληθινή ποίηση μπορεί να αποτελέσει καταφύγιο και παρηγοριά στις δύσκολες στιγμές του ανθρώπου,αρκεί, το τονίζω αυτό, να είναι αληθινή ποίηση”. ATHENS24: “Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια”; ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Στο άμεσο μέλλον έχω παρουσιάσεις των βιβλίων μου, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, στην Λάρισα και στην Άρτα. Επίσης είμαι κριτής σε κάποιους ποιητικούς διαγωνισμούς, καθώς επίσης επιμελούμαι και την έκδοση ενός περιοδικού Λόγου και Τέχνης, που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα”. ATHENS24: “Πως φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από σήμερα”; ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΩΤΗΣ: “Σε δέκα χρόνια από σήμερα φαντάζομαι τον εαυτό μου έναν καλοστεκούμενο παππού (αστειεύομαι) με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, να διαβάζω και να γράφω”.

ATHENS24: “Νίκο πρωταγωνιστείς στη νέα ταινία του Κωνσταντίνου Στραγαλινού “The Big Father”. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία”; ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Με τον Κωνσταντίνο είχαμε γνωριστεί στα γυρίσματα μιας ταινίας και θυμάμαι ότι με εξαιρετικό χιούμορ και απίστευτη ροή λόγου, μου διηγήθηκε ένα δικό του σενάριο που επεξεργαζόταν και επιθυμούσε να γυρίσει.... Έτσι, όταν είδα στο facebook ότι είχε αρχίσει η προετοιμασία επικοινώνησα μαζί του λέγοντάς του ότι αυτός ο ρόλος είναι δικός μου”. ATHENS24: “Πες μας λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου. Από όσο ξέρω πρόκειται για ένα κοινωνικό δράμα, το οποίο εμπνεύστηκε ο Κωνσταντίνος Στραγαλινός από την οικονομική και κοινωνική κρίση” ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Ο Άγγελος Δαράκος είναι ένας πενηντάρης οικογενειάρχης που έχει κουραστεί να μοντάρει fake news στο κανάλι που εργάζεται. Παραιτείται και βουτάει στο όνειρό του που είναι να γυρίσει μια ταινία. Όμως. βρίσκει αντιμέτωπους στην εκπλήρωση της επιθυμίας του, τη γυναίκα του, το σύστημα και έναν διεφθαρμένο παραγωγό. Ταυτόχρονα η τράπεζα απειλεί το σπίτι του με πλειστηριασμό.... Η συνέχεια επί της οθόνης”. ATHENS24: “Εσύ ενσαρκώνεις τον ρόλο του κεντρικού ήρωα. Μίλησέ μας λίγο για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι. Πως τον προσέγγισες και υπήρξε κάτι που σε δυσκόλεψε”; ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Ο Άγγελος Δαράκος εμφανίζεται ως κατακερματισμένη προσωπικότητα. Πίνει, καπνίζει και αψηφά τις ανάγκες της οικογένειάς του, την οποία συν της άλλης, θεωρεί ως βάρος που όλα αυτά τα χρόνια τον κράτησε μακριά από το όνειρό του. Μπαίνοντας σε δράση βρίσκει λύσεις, σώζει το σπίτι του και με τον δικό του τρόπο κάνει την ταινία του. Είναι ένας ήρωας που πράττει. Όμως, όπως γνωρίζουμε, στο όνομα της αγάπης έχουν γίνει και γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Έτσι και αυτός, εγκληματεί σε βάρος της οικογένειάς του. Η αλλαγή του (δεν πίνει ούτε καπνίζει από τη μέση της ταινίας) είναι μόνο εξωτερική. Λοιπόν, επειδή έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε έναν “φυσιολογικό” ήρωα που σταδιακά αποδομείται, εδώ παρακολουθούμε μια περίεργη διαδρομή: όλη η εξωστρέφεια εξαφανίζεται λεπτό το λεπτό. Πνίγεται και γίνεται εσωτερικό ουρλιαχτό. Αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον”. ATHENS24: “Η ταινία έχει λάβει πολλές διακρίσεις στο εξωτερικό. Πως νιώθεις για αυτό; Είναι κάτι που το περιμένατε”; ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για όλες αυτές τις διακρίσεις και τα βραβεία που έχει πάρει η ταινία στο εξωτερικό. Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα. Δουλεύαμε με αγάπη και ο στόχος ήταν η ολοκλήρωσή της. Τα βραβεία είναι επιβράβευση της δουλειάς όλων των συντελεστών”. ATHENS24: “Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που την έκανε να ξεχωρίσει”; ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Πιστεύω ότι ήταν η ιδέα! Η Πατριαρχία ή πιο απλά: η αγάπη που στο όνομά της εγκληματεί ο ήρωας”. ATHENS24: “Πόσο δύσκολο είναι για έναν καλλιτέχνη στις μέρες μας να πραγματοποιήσει το όνειρό του”; ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Πολύ! Όταν δεν υπάρχουν τα χρήματα... πολύ. Επίσης δεν υπάρχουν αίθουσες κινηματογράφου. Οι δημιουργικοί άνθρωποι υπερνικούν τα προβλήματα, ολοκληρώνουν το σκοπό τους, το σενάριο έχει γίνει εικόνα αλλά έπειτα πρέπει να στραφούν στο εξωτερικό για την προβολή της. Όλα γίνονται πιο δύσκολα”. ATHENS24: “Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Τι επιλέγεις με σειρά προτεραιότητας και γιατί”; ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Ξεκινώ από το θέατρο! Το θέατρο είναι σαν αγώνας δρόμου 100 μέτρων. Πρέπει να τρέξεις μετά τη πιστολιά, μετά το τρίτο κουδούνι, χωρίς cut. Το θέατρο είναι μαγεία. Ένας ηθοποιός, σε έναν άδειο χώρο, δημιουργεί με το λόγο, με τη φωνή και τις κινήσεις του, το περιβάλλον στο οποίο θα ζήσει για την επόμενη μια με μιάμιση ώρα και ο θεατής αντίστοιχα το υλοποιεί στο νου του. Στη φαντασία του. Μαγεία! Ο κινηματογράφος επίσης είναι υπέροχος αλλά έρχεται δεύτερος. Στον κινηματογράφο συναντιούνται όλες οι τέχνες και οι τεχνικές. Όσες φορές έχω παρακολουθήσει τον εαυτό μου στο πανί, αυτό που με ηρεμεί είναι το χρονικό διάστημα που έχει περάσει από τα γυρίσματα. Σχεδόν ξεχνάω την υπόθεση και παρακολουθώ κάποιον που σε γενικές γραμμές μου μοιάζει, μιλάει όπως εγώ, κινείται όπως εγώ αλλά ευτυχώς εγώ, καθισμένος στην πλατεία του κινηματογράφου έχω κάποια απόσταση από αυτόν που δρα επάνω στο πανί. Η τηλεόραση πια είναι ανάγκη. Ένας ηθοποιός μπορεί να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας στο θέατρο και στο σινεμά αν είναι γνωστός από την τηλεόραση. Δεν το χαρακτηρίζω καλό ή κακό. Έτσι συμβαίνει, αυτή είναι η αγορά. Η τηλεόραση πια είναι ανάγκη αλλά ευτυχώς γίνονται καλές δουλειές”. ATHENS24: “Ποια είναι η ευχή σου για το μέλλον”; ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: “Εύχομαι να αναγνωριστεί η δραστηριότητα του ηθοποιού ως επάγγελμα”. “The Big Father” - Η υπόθεση Ο Άγγελος (Νίκος Παντελίδης), σκηνοθέτης στο επάγγελμα, θέλει να πραγματοποιήσει το όραμά του για την δημιουργία της νέας του ταινίας, συλλαμβάνοντας μια παράξενη ιδέα. Αποφασίζει να γυρίσει την ταινία του στο ίδιο του το σπίτι, τοποθετώντας τον εαυτό του, την γυναίκα του (Έλενα Τυρέα) και τα παιδιά του στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (Νοεμή Βασιλειάδου, Χριστίνα Μπρέκου, Χρήστος Ζαχάρωφ). Ένας διεφθαρμένος παραγωγός (Δημήτρης Ραφτόπουλος) σε συνεργασία με έναν ανερχόμενο όμιλο επιχειρήσεων εκμεταλλεύονται την οικονομική δυσχέρεια του Άγγελου, με σκοπό την προώθηση εταιρικών προϊόντων και την τοποθέτησή τους μέσα στο έργο. Τα παιδιά μετατρέπονται σε πειραματόζωα που συνεχώς δοκιμάζουν νέα προϊόντα, υποτίθεται για τις ανάγκες της μυθοπλασίας. Ο Άγγελος αρχίζει να κινηματογραφεί αλλόκοτες σκηνές που εκθέτουν τον ίδιο και την οικογένειά του, παίρνοντας σταδιακά έναν δρόμο χωρίς επιστροφή… Σημείωμα του σκηνοθέτη: “Εμπνεύστηκα από την οικονομική και κοινωνική κρίση και από διάφορα θέματα που απασχολούν την εποχή μας, όπως είναι η πατριαρχία, τα reality show, το body shaming και η ενδοοικογενειακή βία. Παράλληλα ήθελα να εξερευνήσω τα όρια ενός ψυχικά διαταραγμένου ανθρώπου που από την μια είναι με την πλάτη στον τοίχο και από την άλλη είναι αποφασισμένος να κάνει το όραμά του πραγματικότητα. Έτσι έρχεται σε διαρκή ρήξη με την οικογένειά του, παραβιάζοντας τα υπολείμματα των ηθικών του φραγμών. Η κρίση, όπως και ο εγκλεισμός που μας επεφύλασσε η covid εποχή, έχει φέρει στην επιφάνεια την τρέλα πολλών ανθρώπων που μέχρι πρότινος την έκρυβαν επιμελώς πίσω από ένα προσωπείο κανονικότητας. Είναι γνωστό άλλωστε ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες μιας φαινομενικά ήσυχης οικογένειας, συχνά κρύβονται επικίνδυνες ψυχοπαθητικές συμπεριφορές. Η ταινία «The Big Father» καταγράφει το ακραίο ξέσπασμα ενός καταπιεσμένου νάρκισσου, ο οποίος μέσα στο ναρκισσιστικό του σύμπλεγμα εκλαμβάνει την τρέλα του σαν απόδειξη του μεγαλείου και της ανωτερότητάς του”. Συντελεστές: Σενάριο-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Στραγαλινός / Παραγωγή: Γιώργος Κάλτσας / Συμπαραγωγή: Κωνσταντίνος Στραγαλινός, Δήμητρης Ραφτόπουλος Ηθοποιοί: Νίκος Παντελίδης, Έλενα Τυρέα, Νοεμή Βασιλειάδου, Χριστίνα Μπρέκου, Χρήστος Ζαχάρωφ, Δημήτρης Ραφτόπουλος, Κωστής Σαββιδάκης, Γιώργος Γιαννόπουλος, Πάνος Κρανιδιώτης, Κώστας Κονταράτος, Βασιλική Ρούσσου, Βαγγέλης Δουκουτσέλης κ.α. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Παύλος Μαυρικίδης / Σκηνογραφία: Σοφία Βάσο / Ενδυματολογία: Σοφία Κατσουρά / Μοντάζ και DIT: Δημήτρης Καδής / Μουσική: Γιάννης Καραλιάς / Colorist: Rasmus Hedin / Artwork: Alira / Ηχοληψία: Χρήστος Τσιούρας / Βοηθοί Σκηνοθέτη: (α’ βοηθός) Ορέστης Ρούσκας, (β’ βοηθός και script) Μερόπη Λαΐνη, (β’ βοηθός) Κίττυ Κεντέζη / Sound Design - Audio Mix: Κωνσταντίνος Ιμβριώτης / Sound Design – Foley: Γιάννης Κατσαβουνίδης / Make Up: Καίτη Δενδρινού, Μαριάννα Μονόπολη / Διευθυνση Παραγωγής: Γιώργος Κάλτσας / Βοηθοί Διευθυντή Παραγωγής: Ερμιόνη Πολιτίδου, Βανέσσα Μπρουμάνα / Casting director: Γιώργος Κάλτσας / Α’ Βοηθοί Κάμερα: Κώστας Γούλας, Γεωργία Καπράλου / Βοηθός Σκηνογράφου: Κική Μπέλλου / Βοηθοί Ενδυματολόγου: (α’ βοηθός) Σύλβια Χαρατσάρη, (β’ βοηθός) Εύα Καλουδά / Post Production Supervisor: Κωνσταντίνος Στραγαλινός / Acting Coach: Έφη Μεράβογλου / Βοηθοί Παραγωγής: Φώτης Μπουζιώτης, Γιάννης Καραλιάς, Γιώργος Σταματόπουλος, Γιώργος Μπουλμάνος, Δημήτρης Μαγγιώρος, Μαίρη Γρηγορούλη / Backstage Photographers: Αριστέα Ανύση, Κατερίνα Παρασκευά / Βοηθοί Ηχολήπτη: Στέφανος Χρηστίδης, Στεφανία Μακριαλέα / Ηλεκτρολόγοι: Κατερίνα Παρασκευά, Στέφανος Χρηστίδης / Prop Master: Γιάννης Καραλιάς / Vfx editor: Nika Lominatze / Υποτιτλισμός: Δημήτρης Μεντές / Script Reader: Νάνσυ Σπετσιώτη / Marketing-Campaign Design (preproduction): Εύα Καδιανού / Τεχνική υποστήριξη: 92 ART, animelody, soundesign.gr, Steficon, Gosh, Rent Photo Video, Αντώνιος Αραποστάθης, AVproject - Κώστας Νομικός / Παραγωγή: Art and Media Zone, Εργοτάξιον, Stragli Movies, Baby D Productions.

ATHENS24: ““Η Σονάτα του Σεληνόφωτος” στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον σε σκηνοθεσία Βασίλη Κονταξή. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία”; ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΞΕΝΙΔΟΥ: “Με τον Βασίλη Κονταξή γνωριζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια. Είχα παρακολουθήσει ένα σεμινάριο δικό του και είχαμε μία αλληλοεκτίμηση. Επικοινωνούσαμε κατά καιρούς, μιλούσαμε κι έτσι αποφασίσαμε να με σκηνοθετήσει”. ATHENS24: “Πρόκειται για μια παράσταση με μεγάλη επιτυχία που συνεχίζεται για 2η χρονιά. Ποιο είναι το μυστικό”; ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΞΕΝΙΔΟΥ: “Δεν υπάρχουν μυστικά αυτά είναι αστειότητες. Είχαμε ένα σπουδαίο κείμενο, το δουλέψαμε πολύ με μεράκι, κόπο και πολλή αγάπη”. ATHENS24: “Το πιο αγαπημένο και συνάμα το πιο πολυπαιγμένο ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου σε έναν απαιτητικό μονόλογο. Πως τον προσέγγισες και υπήρξε κάτι που σε δυσκόλεψε”; ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΞΕΝΙΔΟΥ: “Από την πρώτη φορά που το είχα διαβάσει στα 18 μου ήθελα να το παίξω. Η αλήθεια είναι το είχα ονειρευτεί και επειδή το είδα, το άκουσα να το απαγγέλλουν, η επιθυμία μου ήταν να το κάνω όσο πιο άμεσα γινόταν. Αυτό προσπαθήσαμε με τον Βασίλη τον Κονταξή και νομίζω το καταφέραμε. Έτσι κι αλλιώς είναι ποιητικό κείμενο, η αμεσότητα πιστεύω και φέρνοντας στο σήμερα του δίνει άλλη δυναμική. Ένα σπουδαίο κείμενο σε παιδεύει όμορφα, δημιουργικά, τα πλούσια νοήματα που υπάρχουν είναι η τεράστια ικανοποίηση που μπορείς να έχεις στην προσπάθειά σου να τα προσεγγίσεις. Δεν θα έλεγα λοιπόν ότι με δυσκόλεψε με παίδευσε κι ακόμη και τώρα κάθε φορά που το παίζω με παιδεύει αλλά αυτό είναι και που με κάνει να το λατρεύω”. ATHENS24: “Τελικά, ηθοποιός σημαίνει φως, κυρίως στις δύσκολες εποχές που ζούμε”; ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΞΕΝΙΔΟΥ: “Ηθοποιός μπορεί να σημαίνει πολλά σε πολλούς, όσο για τις εποχές πάντα ήταν δύσκολες. Όλα εξαρτώνται από τον άνθρωπο. Ποιος είναι, πού είναι και γιατί”. ATHENS24: “Στις μέρες μας ο κόσμος πάει θέατρο”; ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΞΕΝΙΔΟΥ: “Φυσικά και ο κόσμος πάει θέατρο όσο μπορεί. Κάποιοι δεν μπορούν να πάνε είτε λόγο απόστασης ή εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων .Όσο όμως γίνεται πηγαίνει και δείχνει να το έχει ανάγκη”. ATHENS24: “Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Τι επιλέγεις με σειρά προτεραιότητας και γιατί”; ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΞΕΝΙΔΟΥ: “Θέατρο εννοείται, η απάντηση είναι γνωστή. Εκεί νιώθεις τον ρόλο σου ολοκληρωμένα το έργο που παίζεις. Υπάρχει αρχή, μέση και τέλος. Στο θέατρο μπορείς και δημιουργείς, έχεις τη δυνατότητα να εξελίξεις τον ρόλο σου. Στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση όλα γίνονται γρήγορα. Υπάρχουν και τα θετικά φυσικά, το σημαντικότερο είναι ότι αυτό που κάνεις μένει, μπορούν να το δουν πολλοί, πέρα από τον χρόνο και τον τόπο που βρίσκεσαι. Έχουν καλύτερα χρήματα σε σχέση με το θέατρο. Πάντα όμως και όλα εξαρτώνται με ποιους το κάνεις, τι κάνεις και πως το κάνεις. Μπορεί να κάνεις μία δουλειά στην τηλεόραση, που σαφώς μπορεί να έχεις περάσει πολύ καλύτερα πιο δημιουργικά σαν καλλιτέχνης από ότι μία δουλειά στο θέατρο”. ATHENS24: “Ποια είναι η ευχή σου για το μέλλον”; ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΞΕΝΙΔΟΥ: “Να παίζω στο θέατρο, να κάνω ταξίδια”.

ATHENS24: “ “Τρεις κι ο Κούκος’’ σε κείμενο και σκηνοθεσία του Θανάση Λιούνη. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία”; ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: “Η συνεργασία προέκυψε αναπάντεχα μετά από την πρόταση του Θανάση. Το κείμενο με κέρδισε αμέσως, είναι καλογραμμένο αλλά και απαιτητικό καθώς συνδυάζει κωμωδία, δράμα και σασπένς”. ATHENS24: “Πρόκειται για μια σύγχρονη κωμωδία. Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση”. ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: “Η ιστορία μας ξεκινάει με την είδηση της δολοφονίας ενός επιχειρηματία. Στο κρατητήριο βρίσκουμε τις τρεις βασικές ύποπτες για το φόνο: τη σύζυγο, την κόρη και την οικιακή βοηθό. Τρεις διαφορετικοί κόσμοι που είτε συνεργάζονται είτε συγκρούονται, προσπαθούν να βρουν μαζί με το κοινό την απάντηση στο ερώτημα “ποιός μπορεί να το έκανε” ”. ATHENS24: “Ποιος είναι ο ρόλος που υποδύεσαι στην παράσταση και υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ της Γεωργίας και του χαρακτήρα που υποδύεσαι”; ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: “Ο χαρακτήρας μου είναι η Δέσποινα, η οικιακή βοηθός η οποία είδε τελευταία το θύμα ζωντανό. Πρόκειται για μια γυναίκα που δουλεύει σκληρά, γνωρίζει τη θέση της αλλά και τη δυναμική της. Στη Δέσποινα αναγνωρίζω την αφοσίωση ως εσωτερικό κίνητρο, που έχει μεγάλη ισχύ και στη δική μου ζωή”. ATHENS24: “Τελικά είναι δύσκολο στην Ελλάδα του σήμερα για έναν νέο δημιουργό να πραγματοποιήσει το όραμά του”; ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: “Ως καλλιτέχνης οφείλεις μόνο να δημιουργήσεις κάτι προσωπικό και να αφοσιωθείς στη δουλειά σου για να το εκφράσεις. Να είσαι προετοιμασμένος ότι θα συγκρουστείς ενώ στηρίζεις τις επιλογές σου και πιθανότατα επιβιώνεις πολύ δύσκολα. Πιστεύω ότι μπορείς να υλοποιήσεις το όραμά σου, αρκεί να το κρατήσεις ζωντανό”. ATHENS24: “Αν κάποια στιγμή δυσκολευόσουν με την ζωή σου στην Ελλάδα, θα έφευγες στο εξωτερικό”; ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: “Θα έφευγα χωρίς δισταγμό, εάν η απόφαση αυτή αφορούσε την προοπτική μιας καλύτερης ποιότητας ζωής για την οικογένειά μου. Όπου κι αν πήγαινα, θα πάλευα να βρω τον τρόπο να κάνω θέατρο”. ATHENS24: “Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια”; ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: “Ελπίζω να έχω αλλάξει και όταν το παρατηρώ ή όταν το ακούω από τους άλλους να σκέφτομαι “ευτυχώς” ”. ATHENS24: “Έχεις κάποια φράση που σε εκφράζει και αν ναι ποια είναι αυτή”; ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: ““Δημιουργώ, στις μέρες μας, σημαίνει δημιουργώ επικινδύνως”, θα πει ο Αλμπέρ Καμύ στη “Διάλεξή” του το Δεκέμβριο του 1957, όπου αναρωτιέται κατά πόσο η τέχνη αποτελεί “απατηλή πολυτέλεια” ”. ATHENS24: “Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια”; ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠΟΥΡΑΝΤΥ: “Θέλω να δοκιμαστώ σε είδη θεάτρου που δεν έχω τολμήσει έως τώρα. Να ξεβολεύομαι συνεχώς. Ελπίζω οι επόμενες επιλογές να είναι προς αυτήν την κατεύθυνση”.

ATHENS24: “Τι ήταν αυτό που σας κέντρισε το ενδιαφέρον στο έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη το “Το Τάβλι””; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: ““Το Τάβλι”, εκτός από εξαιρετικό θεατρικό έργο με μεγάλες αρετές -γι αυτό παίζεται και θα παίζεται συχνά- εκφράζει τις δράσεις και τις αντιδράσεις του λαικού χαρακτήρα, διαθέτει απίστευτη ρυθμολογία λογού και σκηνών, αυθόρμητο γέλιο, πρωτοτυπία στην εξέλιξη του και το πιο σημαντικό: οι σκηνικοί του άξονες απαιτούν τέλειο συγχρονισμό, γιατί κάθε φορά οι ήρωες του δομούν και αποδομουν ο ένας τον άλλον με καταιγιστικό τρόπο! Απαιτεί από τους ηθοποιούς, εξαιρετική φυσική κατάσταση και έντονη σωματικοτητα. Το δικό μας ανέβασμα εστιάζει στην κινησιολογική υποκριτική και ξαφνιάζει ευχάριστα, γιατί ο θεατής συμμετέχει σε μια πραγματική παρτίδα τάβλι, αφού ο σκηνικός μας χώρος είναι ένα τεράστιο τάβλι, εκεί που ζουν και συμπεριφέρονται οι ήρωες μας! Ο Κεχαΐδης μας έχει χαρίσει ένα σπουδαίο έργο, που το μελετούσε δέκα χρόνια, λέξη-λεξη, για να φτάσει σ αυτό το θαυμαστό αποτέλεσμα. “Το Τάβλι” αποτελεί για τον ηθοποιό, σεμινάριο υποκριτικής και ετοιμότητας και παρακαταθήκη για τα “θεατρικά” του συμβάντα. ATHENS24: “Η παράσταση συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία για 2η χρονιά. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: “Η δική μας εκδοχή, προσπαθεί να εντάξει τους δυο χαρακτήρες του έργου, να παίξουν μια παρτίδα τάβλι, την ίδια τους τη ζωή, όχι την θεατρική αλλά την κανονική σε μια μεγέθυνση. Έτσι καταρρίπτει τη σύμβαση και οι θεατές βρίσκονται μέσα σε ένα πραγματικό παιχνίδι. Ο Φώντας και ο Κόλιας, παίζουν τη ζωή τους στο τάβλι”! ATHENS24: “Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε στο ανέβασμα της παράστασης”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: “Η μεγαλύτερη δυσκολία βρίσκεται στο κείμενο που χρειάζεται να ανακαλύπτει ο ηθοποιός - εκτός ρολού - χωρίς να χάνει τον ειρμό του και τη συγκέντρωση του -κάτι σαν στιγμιαίο θέατρο- και που σε κάθε παράσταση είναι διαφορετικό, γιατί του συμβαίνουν διάφορα αναπάντεχα”. ATHENS24: “Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ του Κοσμά και του χαρακτήρα που υποδύεσαι”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: “Όλοι οι ρόλοι - λίγο πολύ - ακουμπάνε πάνω στους εκφραστικούς μας δρόμους. Παρ όλα αυτά, υπάρχουν στιγμές που κοντράρονται και τραβάνε το δικό τους ξαφνικό δρόμο”. ATHENS24: ““Το Τάβλι” γράφτηκε το 1971. Συνεχίζει να είναι επίκαιρο ακόμα και σήμερα”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: ““Το Τάβλι”, όχι μόνο εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και προφητικό για την εποχή μας, αλλά θα έλεγα ότι μας συνάντησε, στην ίδια μιζέρια και εξαθλίωση υπαρξιακή και οικονομική που μας άφησε από τη δεκαετία του 70'. Φαίνεται ότι τα πράγματα ή δεν αλλάζουν ή άλλαξαν και δεν το πήραμε χαμπάρι! Κάθε μέρα ονειρευόμαστε “ηλιοτροπία” όχι για την μακρινή Αφρική, αλλά για την ύπαρξη μας”! ATHENS24: “Τελικά, ηθοποιός σημαίνει φως, κυρίως στις δύσκολες εποχές που ζούμε”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: “Ο ηθοποιός βιώνει τις εξελίξεις και τα απρόοπτα με τον ίδιο τρόπο, όπως όλοι μας. Αυτό που λείπει είναι η ίδια η ζωή, γιατί την επισκιάζει η επιβίωση και μόνο. Η φαντασία είναι πιο ισχυρή πολλές φόρες, ακόμα κι από τη γνώση, γι αυτό και προσπαθούμε. Κάποτε όμως όλα θα αλλάξουν”! ATHENS24: “Στις μέρες μας ο κόσμος πάει θέατρο”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: “Αυτό είναι το αισιόδοξο, γιατί στο θέατρο υπάρχει η μετάβαση, υπάρχει το όνειρο, ακουμπάς πάνω στους ήρωες και ξαλαφρώνεις. Μοιράζεσαι κοινά μυστικά και έτσι ζεις την επόμενη μέρα, ευχάριστα. Η ανάγκη της συνύπαρξης είναι η δύναμη των ανθρώπων”. ATHENS24: “Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Τι επιλέγετε με σειρά προτεραιότητας και γιατί”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: “Επιλέγω Θέατρο γιατί έχω περισσότερους “αγώνες” στα ποδιά μου! Έπειτα στο Θέατρο μπορείς να διορθώσεις. Προτιμώ γενικά τις δεύτερες σκέψεις, στα αλλά μέσα ότι γράψεις, έμεινε, δεν μπορείς να αλλάξεις σκέψη. Εκεί που νοιώθω οικεία με την παράσταση είναι στους εξωτερικούς χώρους. Το φυσικό τοπίο βοηθάει αφάνταστα”. ATHENS24: “Ποια είναι η ευχή σας για το μέλλον”; ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ: “Οι ευχές είναι να τις παίρνει ο άνεμος! Προτιμώ τη συνειδητότητα και τη σκέψη, με πολύ πειραματισμό, αλλά ας ευχηθούμε να μας συμβαίνουν όμορφα πράγματα”.

Athens24: “IRAQ – 9 ΤΟΠΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ της Heather Raffo. Πες μου λίγα λόγια για την παράσταση που πρωταγωνιστείς”. Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2013, σε σκηνοθεσία και διδασκαλία χαρακτήρων από την Μαρία Τσαρούχα στο θέατρο Vault και είχα την τύχη να το δω κι εγώ τότε ως θεατής, αλλά και νέα μαθήτρια στην τέχνη της υποκριτικής. Λίγα χρόνια αργότερα ανέβηκε ξανά στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον, αυτή τη φορά ήμουν βοηθός της σκηνοθέτη Μαρίας Τσαρούχα και τώρα συμμετέχω σ'αυτό ως ηθοποιός. Το έργο της συγγραφέως αποτελεί ύμνο στην Γυναίκα, δίνοντας φωνή σε όλες τις γυναίκες της Μέσης Ανατολής έτσι όπως δεν τις έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα. Έμπνευσή της στάθηκε η επίσκεψη που έκανε η ίδια στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Βαγδάτη, σ’ ένα ταξίδι της στο Ιράκ τον Αύγουστο του 1993. Εκεί ήρθε σε επαφή με το έργο της Ιρακινής καλλιτέχνη Layla Al-Attar, μια σπουδαία ζωγράφος, που μέσα από την τέχνη της επεδίωξε να αναδείξει τη σημασία του γυναικείου φύλου. Οι μονόλογοι οδηγούν σε έναν πολύχρωμο, πολυδιάστατο, ευφυή και λαμπερό διάλογο γένους θηλυκού μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Δύο κόσμοι γεμάτοι αντιφάσεις και ανισότητες, που ενώ φαίνονται παράλληλοι, τέμνονται στην αναζήτηση της γυναικείας φύσης και θέσης. Με φόντο τους δύο πολέμους του Κόλπου, τον λόγο παίρνουν οι Ιρακινές γυναίκες και εξιστορούν τις ζωές τους εμβαθύνοντας στο τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε μία χώρα που επισκιάζεται από το καθεστώς του πολέμου. Ταυτόχρονα γινόμαστε μάρτυρες της αντίπερα όχθης μέσα από τα μάτια της Αμερικάνας γυναίκας. Τα κεκτημένα δικαιώματα της Δύσης για ελευθερία, αγάπη, αλήθεια, επιθυμία μπαίνουν στο μικροσκόπιο της κοινωνικής πραγματικότητας αποδεικνύοντας το αναπόφευκτο: ότι η γυναίκα δεν είναι πουθενά ελεύθερη, όμως η λαχτάρα για επιθυμία και ο αγώνας για ελευθερία είναι το σημείο τομής των δύο αυτών κόσμων και η γυναίκα αποτελεί τη βαθύτερη σύνδεσή τους… η γυναίκα που αγαπά, πονά, συμπονά, αιμορραγεί, γεννά, πεθαίνει, συγχωρεί. Το “IRAQ – 9 Τόποι Επιθυμίας” είναι ένα έργο αγάπης, ένα υπόδειγμα γραφής, που το περιοδικό New Yorker περιέγραψε ως “ένα παράδειγμα πως η τέχνη είναι δυνατόν να ανοικοδομήσει τον κόσμο””. Athens24: “Είναι ένα έργο που αντικατοπτρίζει την σύγχρονη κοινωνία, ποια είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει”; Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Το “Ιράκ” είναι ένα έργο αγάπης, καθαρά ανθρωποκεντρικό και πολυδιάστατο. Είναι από αυτά τα έργα που χρειάζονται πολλές “αναγνώσεις” και κάθε φορά εστιάζεις σε κάτι καινούριο. Ξεκινάει με τον χαρακτήρα της “Μουλάγια”, μιας οντότητας που συλλέγει παπούτσια στο ποτάμι... μαζεύει ψυχές...έχει βαθείς συμβολισμούς. Το έργο ισορροπεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στο κυριολεκτικό και το μεταφορικό, και λίγο πριν το τέλος η Μουλάγια εμφανίζεται ξανά. Η φρίκη του πολέμου, οι καταστροφικές συνέπειες, τα θύματα, οι αναπηρίες, οι καρκίνοι και οι τερατογενέσεις. Τραύματα βαθιά που στιγματίζουν τον άνθρωπο. Η γυναίκα και η θέση της στην Ανατολή, οι επιθυμίες της και οι ελευθερίες της, η βαθιά κοινωνική υποκρισία της Δύσης. Τραυματικές εμπειρίες. Η αναζήτηση της απελευθέρωσης, κυριολεκτικής και πνευματικής. Γεγονότα που σημαδεύουν ανεξίτηλα όλες τις πλευρές. Ο αγώνας για επιβίωση και φυσικά το χρήμα. Όλα περιστρέφονται γύρω από αυτό. Η ύπαρξή σου ισοδυναμεί με χρήματα. Ο θεατής μπορεί να ταυτιστεί με τον κάθε χαρακτήρα. Υπάρχουν αλήθειες σε όλα. Τα μηνύματα είναι πολλά και μας αφορούν όλους ανεξαιρέτως”. Athens24: “Τι είναι αυτό που θα “κρατήσεις” από το έργο όταν τελειώσουν οι παραστάσεις”; Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Προσωπικά, θα κρατήσω τα πάντα από αυτό το έργο από αυτή τη δουλειά και όσα ακόμη προκύψουν, γιατί δεν τελειώνει ποτέ ό,τι χτίζουμε μέσα μας. Είναι μια δουλειά που έγινε με πολύ προσωπικό κόπο και πόνο από όλες μας ατομικά και συλλογικά. Ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό μας. Το ταξίδι μας μόλις ξεκίνησε άλλωστε και είναι πολλά ακόμη αυτά που έχουμε να ανακαλύψουμε και να βιώσουμε επί σκηνής. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ο κόσμος που έρχεται να δει την παράσταση να καταλάβει ότι όσο μακρυά κι αν είναι αυτοί οι άνθρωποι από εμάς χιλιομετρικά, τελικά δεν μας χωρίζει τίποτα στην πραγματικότητα και μας αφορά. Μας αφορά όλους. Οι άνθρωποι φτιάχνουμε τα κοινωνικά συστήματα και όχι το αντίστροφο. Έχουμε όλοι τη δύναμη και την επιλογή να μας αφορά”. Athens24: «Πόσο δύσκολο είναι λόγω και τον συνθηκών που επικρατούν να καταφέρουν οι ηθοποιοί και όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές να καταφέρουν να υλοποιήσουν το όραμά τους”; Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Εδώ και πολλά χρόνια η κατάσταση κοινωνικοπολιτικοοικονομικά είναι δύσκολη για τους ανθρώπους που ασχολούνται με τις τέχνες και τον πολιτισμό. Εγώ τουλάχιστον ακούω από παιδί ότι το θέατρο δεν αρκεί για να επιβιώσεις και πρέπει να κάνεις παράλληλα κάτι ακόμα. Και πράγματι πολλοί είναι οι ηθοποιοί που εργάζονται και σε άλλους τομείς. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ομάδες στον χώρο της υποκριτικής με όραμα και μεράκι που καταφέρνουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Νιώθω ευγνωμοσύνη που ανήκω κι εγώ σε μια τέτοια ομάδα, είναι σπουδαίο να κάνεις αυτό που αγαπάς μέσα σε μια μεγάλη αγκαλιά που αντέχει όλους τους κραδασμούς εξωτερικούς (κράτος, πολιτεία, σύστημα) και εσωτερικούς (ανασφάλειες, εγωισμούς, φοβίες, άγχη). Πέφτουμε και ξανασηκωνόμαστε, δίνουμε το χέρι ο ένας στον άλλον, παλεύουμε με τον εαυτό μας, δοκιμαζόμαστε, εκεί που χάνουμε την πίστη μας εκεί την ξαναβρίσκουμε, αγκαλιάζουμε τις ανασφάλειές μας, είμαστε σε ένα διαρκές στοίχημα με τον εαυτό μας να καταφέρουμε να αφεθούμε... Εύχομαι όσοι επιθυμούν να ασχοληθούν με την υποκριτική να μπορούν να δουν ότι το θέατρο ΔΕΝ είναι ανταγωνισμός, ΔΕΝ είναι η φήμη, ΔΕΝ είναι τα λεφτά, ΔΕΝ είναι τα “εγώ”, ΔΕΝ είναι το ψέμα, η απάτη, ΔΕΝ είναι λόγια, ΔΕΝ είναι εκμετάλλευση, ΔΕΝ είναι βία, φωνές και υποτίμηση, ΔΕΝ είναι άσκηση εξουσίας... Αν βρεθείτε ή βρεθήκατε σε τέτοιους χώρους να θυμάστε ότι το πρόβλημα ΔΕΝ ήταν το θέατρο. ΔΕΝ είναι έτσι το θέατρο και ΔΕΝ πρέπει να είναι έτσι”. Athens24: “Θα ήθελες κάποια στιγμή να ασχοληθείς με τη σκηνοθεσία”; Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Προς το παρόν η σκηνοθεσία δεν έχει τραβήξει την προσοχή μου. Έχω εστιάσει στην υποκριτική και νιώθω ότι έχω πολλά να ανακαλύψω ακόμη για τον εαυτό μου. Παρ’ όλα αυτά είμαι ανοιχτή σε ερεθίσματα”. Athens24: “Θα έπαιρνες μέρος σε κάποιο talent show”; Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Συνήθως τα talent shows είναι και reality shows και αυτό το είδος τηλεοπτικής ψυχαγωγίας δεν με εκφράζει. Επίσης δεν έχω δει ως τώρα κάποιο talent show που εστιάζει στην υποκριτική”. Athens24: “Αν σου δινόταν η ευκαιρία για διεθνή καριέρα θα έφευγες από την Ελλάδα”; Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Ναι θα έφευγα! Είναι ένα από τα μεγάλα μου όνειρα, από αυτά που δύσκολα ομολογώ, και δύσκολα θα έκανα, αλλά θα το ήθελα πολύ”. Athens24: “Πες μου λίγα πράγματα για τα μελλοντικά σου σχέδια”. Ανδριάνα Σταυριδοπούλου: “Η αλήθεια είναι ότι δεν κάνω μακροπρόθεσμα πλάνα σαν άνθρωπος, προσπαθώ να είμαι στη στιγμή. Σίγουρα θέλω να συνεχίσω την πορεία μου ως ηθοποιός και να ανακαλύπτω νέες εκδοχές του εαυτού μου, άλλωστε το ταξίδι αυτό δεν τελειώνει ποτέ”.

Παρόλο το φορτωμένο της πρόγραμμα, το Athens24.gr την συνάντησε και είχε μαζί της μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. ATHENS24: “Ο Θάλαμος” σε κείμενο και σκηνοθεσία της Πηνελόπης Μπουρλή. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία; ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “Με την Πηνελόπη όπως και με την υπόλοιπη ομάδα ήμασταν συμφοιτητές στη Δραματική σχολή και με κάποιους ήμασταν φίλοι και πριν τη συνεργασία μας. Αφού είχαμε αποφοιτήσει πλέον, μια μέρα μας ανακοίνωσε η Πηνελόπη ότι έχει γράψει ένα κείμενο και θα ήθελε να συνεργαστούμε. Δέχτηκα πριν καν διαβάσω το έργο, γιατί για μένα η εκτίμηση και ο σεβασμός προς τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι είναι το σημαντικότερο. Όλα τα αλλά βρίσκονται. Βέβαια όταν το διάβασα ήμουν πλέον βέβαιη ότι έπραξα σωστά, γιατί έχει το στοιχείο της τέχνης που θέλω να εκπροσωπώ”. ATHENS24: Πρόκειται για μια σύγχρονη κοινωνικό έργο. Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση. ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “ “Ο Θάλαμος” είναι ένα έργο που θίγει βαθιά κοινωνικά ζητήματα με άκρως χιουμοριστικό αλλά και δραματικό τροπο. Ιστορίες που προκαλούν γέλιο και συνάμα συγκίνηση. Παρουσιάζει πολλές ασύνδετες φαινομενικά ιστορίες που όλες έχουν στόχο να μιλήσουν για την αδικία της σημερινής κοινωνίας, τον έρωτα και τον φόβο. Μιλάει για όλα αυτά που μας τρομάζουν, για αυτά που πρέπει να ανεχθείς. Αληθινές και ωμές ιστορίες ανθρώπων που ζουν ανάμεσα μας. Και σας ρωτώ, γιατι δεχόμαστε το άδικο γύρω μας; Γιατί δεχόμαστε το άδικο πάνω μας;” ATHENS24: Ποιό χαρακτήρα υποδύεσαι στην παράσταση; Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ της Σοφίας και του χαρακτήρα που υποδύεσαι; ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “Στην παράσταση υποδύομαι τη Στέλλα. Η Στέλλα είναι μια νέα κοπέλα που έχει πληγωθεί από την αγάπη όπως όλοι μας. Στην σχέση αυτή που θα δείτε επι σκηνής, υπήρχε τοξικότητα και εξωτερικοί παράγοντες που οδήγησαν στο τέλος αυτής, χωρίς να έχει “φύγει” ο έρωτας ή να έχει σταματήσει η αγάπη, αλλά υπάρχουν στιγμές που πρέπει να κοιτάμε τον εαυτό μας και την ψυχική μας υγεία πάνω απ’ όλα. Ναι βρίσκω αρκετά κοινά στοιχεία με τη Στέλλα και αυτό με κάνει να την αγαπώ παραπάνω. Ταυτίστηκα σε κάποια σημεία από την πρώτη στιγμή. Την Στέλλα, όπως κι εμένα, την ελκύει η μοναδικότητα των ανθρώπων γύρω της και το πάθος τους για ζωή. Είναι πολύ δοτική και δένεται βαθιά όταν αγαπάει”. ATHENS24: Τελικά είναι δύσκολο στην Ελλάδα του σήμερα για έναν νέο δημιουργό να πραγματοποιήσει το όραμά του; ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “Δυστυχώς αυτό είναι μια πικρή ιστορία. Η τέχνη στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζεται όπως στις άλλες χώρες,αντιθέτως υποτιμάται διαρκώς όπως έχουμε δει με την εξίσωση των πτυχίων μας με αυτά των απολυτήριων λυκείου. Είναι λυπηρό και ειρωνικό να συμβαίνει αυτό στη χώρα που έχει γεννήσει το θέατρο. Υπάρχει επίσης έντονα το φαινόμενο των “κλειστών ακροάσεων”. Οπότε ναι είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας να πραγματοποιήσουμε το όραμα μας. Για αυτό κι εμείς φτιάξαμε κάτι δικό μας, το οποίο βέβαια απαιτεί ακόμα περισσότερο κόπο και δουλειά. Αλλά θέλω να πιστεύω ότι η σκληρή δουλειά και ο κόπος ανταμείβονται κάποτε”. ATHENS24: Αν κάποια στιγμή δυσκολευόσουν με την ζωή σου στην Ελλάδα, θα έφευγες στο εξωτερικό; ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “Κοίταξε, γενικά στη ζωή μου λέω ποτέ μη λες ποτέ. Ίσως σε μια μεγάλη ευκαιρία να ερχόμουν σε πολύ δύσκολη θέση και να πιεζόμουν, αλλά είμαι άκρως συναισθηματική και πολύ δεμένη με την οικογένεια μου. Τους έχω ήδη μακριά καθώς κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη και το πατρικό μου βρίσκεται εκεί,αλλά το εξωτερικό είναι τελείως διαφορετικό. Δεν μπορώ να φανταστώ να τους έχω τόσο μακριά, να απουσιάζω σε σημαντικές στιγμές και να μην μπορώ να τρέξω αν χρειαστεί. Είμαι αρκετά παρορμητική βέβαια, ίσως και να ρίσκαρα,αλλά σίγουρα θα ήταν ένα μεγάλο δίλημμα για μένα”. ATHENS24: Αλήθεια, πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια; ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “Θα ήθελα σε 10 χρόνια από τώρα να έχουμε καταφέρει όλοι να ζούμε σε έναν κόσμο λιγότερο άδικο και με έντονη εν συναίσθηση παντού τριγύρω. Να έχω πετύχει πολλά πράγματα και να έχω συνεργαστεί με σπουδαίους ανθρώπους στον χώρο της υποκριτικής και να ασκώ ενεργά αυτή τη δουλειά. Να συνεχίσω να εξελίσσομαι φυσικά γιατί ποτέ δεν υπάρχει τέλος σε αυτό. Και να είμαι ευτυχισμένη. Με ότι συνεπάγεται αυτό. Με ψυχική και σωματική υγεία”. ATHENS24: Έχεις κάποια φράση που σε εκφράζει και αν ναι ποια είναι αυτή; ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη φράση που με εκφράζει. Πιστεύω στο ένστικτο, στη θετική ενέργεια των πάντων γύρω μου και πιστεύω πως αυτή δείχνει τον δρόμο. Αν έπρεπε να διαλέξω κάποια κλισέ ατάκα, θα επέλεγα το “καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν βρήκες το θάρρος να κάνεις” ”. ATHENS24: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; ΣΟΦΙΑ ΒΕΡΒΕΛΕ: “Έχουμε στα σκαριά την διαδικτυακή κωμική σειρά “Το προξενιό στην πόρτα σου” σε σενάριο και σκηνοθεσία του Νεκτάριου Χατζαντώνη την οποία θα μπορείτε να παρακολουθήσετε πολύ σύντομα και υπόσχεται πολύ γέλιο. Επίσης έρχονται πολλά καινούργια πράγματα από την ομάδα του Θαλάμου. Προς το παρόν ανυπομονούμε να δει το κοινό τον “Θάλαμο”. Ελπίζω και εύχομαι να ταυτιστεί και να τον αγαπήσει και ο κόσμος όσο κι εμείς”.

Athens24: “Φέτος σας βρίσκουμε στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής και στη παράσταση “Κώδικας… γυναίκα”, να υποδύεστε τη Ρόζα. Μιλήστε μας για το νέο σας ρόλο”. Χριστιάννα Ανανιάδου: “Η Ρόζα είναι μια γυναίκα αρκετά καταπιεσμένη τόσο από το κοινωνικό status του συζύγου της που είναι ιερέας όσο και από το περιβάλλον του . Όλη αυτή η μανιέρα της υποδουλωμένης γυναίκας (σε όλα τα επίπεδα) που της έχουν δημιουργήσει δεν της ταιριάζει καθόλου. Δεν μπορεί να χωρέσει σε κουτάκια και να ταιριάξει σε αυτή τη ζωή γι’ αυτό ψάχνει διέξοδο στα πάθη της”. Athens24: “Μια παράσταση αφιερωμένη στις γυναίκες και όχι μόνο! Τέσσερις γυναίκες από διαφορετικές δεκαετίες καταθέτουν τη δική τους αλήθεια . Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τη παράσταση “Κώδικας… γυναίκα””; Χριστιάννα Ανανιάδου: “Ο “Κώδικας Γυναίκα” είναι μια ωδή στη γυναικεία υπόσταση. Όπως κι αν αυτή ορίζεται. Τέσσερις φαινομενικά διαφορετικές ιστορίες και δεκαετίες με ένα κοινό παρανομαστή: Το πολυσύνθετο και υπέροχο γυναικείο σύμπαν. Με τα θετικά και τα αρνητικά του ,με τα πάθη και τις αδυναμίες του. Το σύμπαν αυτό λοιπόν το συνθέτουν τέσσερα υπέροχα πλάσματα , το καθένα κουβαλάει το δικό του φορτίο και δίνει την προσωπική του αλήθεια μέσα από τα βιώματά του. Βιώματά που μάλλον επεκτείνονται περισσότερο κοινωνικά από απλές ιστορίες χαρακτήρων”. Athens24: “Κάθε μια από τις γυναίκες αυτές ξεπηδούν από μια διαφορετική δεκαετία. Εσείς ποια δεκαετία έχετε αναλάβει; Έχει αλλάξει η θέση της γυναίκας από το τότε μέχρι το σήμερα; Θα δούμε ομοιότητες ή διαφορές από τις εξομολογήσεις των γυναικών αυτών”; Χριστιάννα Ανανιάδου: “Η Ρόζα ανήκει στη δεκαετία του '90. Η θέση της γυναίκας έχει αλλάξει μόνο επιφανειακά όσο η κοινωνία κρατά αναχρονιστικές απόψεις δεν θα υπάρχει εξέλιξη. Ενώ βλέπουμε τις γυναίκες να διαπρέπουν σε υψηλές θέσεις σε όλους τους τομείς ακόμα τα εργασιακά τους δικαιώματα κάποιες φορές δεν είναι ίσα με τον αντρών . Ενώ οι γυναίκες κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι πια πλήρως χειραφετημένες ακόμα υπάρχουν άντρες και όχι μόνο που πιστεύουν ότι η θέση τους είναι στο σπίτι και μόνο εκεί. Και άλλα τόσα παραδείγματα που θέλουν ώρες ανάλυσης. Όσο έστω και μια γυναίκα φιμώνεται η κατάσταση δεν αλλάζει. Θα δείτε λοιπόν πιο πολλές ομοιότητες παρά διαφορές στις ηρωίδες μας αφού θα δείτε πολλά κοινά γνωρίσματα του σήμερα στο χθες”. Athens24: “Ο Βαλεντίνος Τσίλογλου είναι ο δημιουργός αυτής της σκηνικής σύνθεσης. Σας εμπιστεύεται κατά κόρον κεντρικούς ρόλους δυναμικών γυναικών. Μιλήστε μας για τη σχέση σας καθώς και για τον ίδιο”. Χριστιάννα Ανανιάδου: “Με τον Βαλεντίνο Τσίλογλου νομίζω ότι είμαστε πια “οικογενειακή υπόθεση”. Εκτός από το επαγγελματικό κομμάτι μοιραζόμαστε και μια μακροχρόνια βαθιά φιλία. Θα σας έλεγα ότι είναι ο αδερφός που πάντα ήθελα να έχω . Ήταν καρμική η συνάντηση μας από τη σχολή κιόλας. Με το Βαλεντίνο μοιραζόμαστε πολλά κοινά σε ότι αφορά την δουλειά μας. Από την αισθητική μέχρι και την αγάπη μας για αυτή. Έχω βρει το θεατρικό alter ego μου σε εκείνον . Μου εμπιστεύτηκε τον αγαπημένο μου ρόλο την Κλεοπάτρα στο έργο του “Δείπνο Βασιλισσών” και από τότε τα πράγματα καλλιτεχνικά για εμάς κυλούν αβίαστα . Φέτος εκτός από τη Ρόζα μου εμπιστεύτηκε να συμμετέχω μαζί του και στη δραματουργική επεξεργασία του έργου πράγμα που απόλαυσα πολύ . Τον θεωρώ απίστευτα ταλαντούχο , αστείρευτο δημιουργικό κι ανήσυχο πνεύμα, έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα και έναν από τους πιο ευφυείς ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μου. Τον αγαπώ για όλα αυτά που μας έχουν δέσει εντός και εκτός σκηνής και τον ευγνωμονώ απεριόριστα”. Athens24: “Ποιο μήνυμα θέλει να περάσει η παράστασή σας στο κοινό”; Χριστιάννα Ανανιάδου: “Το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε είναι ότι μέσα από τις αντιξοότητες να μπορούμε να βγαίνουμε πάντα πιο δυνατές , να πιστεύουμε στη διαφορετικότητα, να την υπερασπιζόμαστε , να την αγαπάμε ,να την αγκαλιάζουμε και να δίνουμε φωνή στα θέλω μας ακόμα κι αν χρειαστεί να πολεμήσουμε για ' αυτά. Καμία μας δεν είναι μόνη”. Athens24: “Θα μας παρουσιάσετε και τους υπόλοιπους συντελεστές τις παράστασης; Ποιες ημέρες θα μπορέσουμε να σας απολαύσουμε”; Χριστιάννα Ανανιάδου: “Η Κατερίνα Παπαθανασιάδη ερμηνεύει το ρόλο της Λίλας μιας σκερτσόζας και αφελούς ηθοποιού που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο Βαλεντίνος Τσίλογλου την Σόνια μια γυναίκα διεμφυλική που μας διηγείται τη ζωή της και η Έφη Χατζούλη παίζει την Έλσα μια γυναίκα συντηρητική που αρέσκεται στο να ζει μέσα από τις ζωές των άλλων . Η σύλληψη – απόδοση – σκηνοθεσία είναι του Βαλεντίνου Τσίλογλου , βοηθός σκηνοθέτη είναι η εξαιρετική συνάδελφος και αγαπημένη μας Λούλα Τριανταφύλλου, την επιλογή κοστουμιών έχει κάνει η Αναστασία Δαραή , τους φωτισμούς ο Σάββας Σουρμελίδης και το τραγούδι της παράστασης υπογράφει και ερμηνεύει μοναδικά η Χρύσα Μπανδέλη”. Athens24: “Ποιά είναι τα επόμενα σχέδια σας”; Χριστιάννα Ανανιάδου: “Συζητάμε για ένα καινούριο project με τον Βαλεντίνο Τσίλογλου το οποίο θα ανακοινωθεί εν καιρώ”. “ΚΩΔΙΚΑΣ…ΓΥΝΑΙΚΑ” Ο Βαλεντίνος Τσίλογλου επιστρέφει στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής με το έργο “ΚΩΔΙΚΑΣ… ΓΥΝΑΙΚΑ”. Εμπνευσμένος από συνεντεύξεις του διαδικτύου και κείμενα του Άλαν Μπένετ, συνθέτει μια παράσταση που αποτελείται από τέσσερις συγγενικούς μονολόγους, διαφορετικών δεκαετιών και δημιουργεί τέσσερις μικρόκοσμους, ασύνδετους φαινομενικά μεταξύ τους, αλλά με κοινές αναφορές και υπόγειες διαδρομές. Υπόθεση του έργου: Τέσσερις γυναίκες , που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, μικροαστικής τάξης, που για κάποιο λόγο βρίσκονται σε προσωπικό αδιέξοδο, αναζητούν τη λύτρωση. Κωμικές εκ πρώτης όψεως φιγούρες, παλεύουν να παραμείνουν αναλλοίωτες μέσα σε ένα κόσμο εχθρικό. Σε μια κοινωνία που τις γυναίκες αυτές τις χαρακτηρίζει ως “περιθωριακές” , οι ίδιες παραμένουν εκτεθειμένες και ευάλωτες μπροστά μας, με την ελπίδα να μην γίνουμε επικριτικοί μαζί τους αλλά να τις αγκαλιάσουμε και να τις αγαπήσουμε. Ταυτότητα παράστασης: Απόδοση - Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου Δραματουργική επεξεργασία: Βαλεντίνος Τσίλογλου – Χριστιάννα Ανανιάδου Βοηθός Σκηνοθέτη: Λούλα Τριανταφύλλου Κοστούμια: Αναστασία Δαραή Μουσική επιμέλεια: Βαλεντίνος Τσίλογλου Φωτισμοι: Σάββας Σουρμελίδης Σκηνικά: Βαλεντίνος Τσίλογλου Φωτογραφία - Promo Video: Γιάννης Βολιώτης - Volition Σχεδιασμός αφίσας: Γιάννης Βολιώτης Παραγωγή: LIMINAL SPACE - VOLITION Το τραγούδι της παράστασης ερμηνεύει η Χρύσα Μπανδέλη. Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Χριστιάννα Ανανιάδου Κατερίνα Παπαθανασιάδη Βαλεντίνος Τσίλoγλου Έφη Χαντζούλη Info: Χώρος: Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής Αγίου Όρους 16 & Λ. Κωνσταντινουπόλεως 115, Κεραμεικός (πλησίον Μετρό Κεραμεικός) Κάθε Πέμπτη στις 21:15. Διάρκεια: 100’ Τιμές Εισιτηρίων: 15 Ευρώ, 12 Ευρώ (μειωμένο για φοιτητές, ΑμΕΑ και ανέργους) Τηλέφωνα Κρατήσεων: 6984095984 Ισχύουν ειδικές τιμές εισιτηρίων για συλλόγους και γκρουπ στο τηλ. 6984095984

Πρόκειται για ένα φρέσκο πρόσωπο στο χώρο του θεάτρου, με ένα λαμπρό μέλλον μπροστά της. Αυτό το διάστημα την την βρίσκουμε στην παράσταση του Θανάση Λιούνη, “Πρόβα Τζενεράλε”. ATHENS24: ‘Πρόβα Τζενεράλε’ σε κείμενο και σκηνοθεσία του Θανάση Λιούνη. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία; ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Αρχικά, είμαι ευγνώμων που φέτος θα συμμετέχω σε αυτή την παράσταση, παρέα με όλα αυτά τα υπέροχα άτομα. Η συνεργασία προέκυψε πολύ ξαφνικά, με ένα μήνυμα του Θανάση, ο οποίος έψαχνε ηθοποιούς για να ανεβάσει το έργο. Διάβασα το κείμενο, ενθουσιάστηκα, είπα αμέσως το ‘ναι’ και έτσι ξεκίνησε ένα υπέροχο ταξίδι, με πολλές πρόβες και άπειρο γέλιο”. ATHENS24: Πρόκειται για μια σύγχρονη κωμωδία. Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση. ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Η ιστορία μας ξεκινάει με μια θεατρική ομάδα από νέους ηθοποιούς, που θέλει να παρουσιάσει δύο σκηνές από ένα θεατρικό έργο, μπροστά σε μία επιτροπή, προκειμένου να τους δώσουν χορηγία. Πρόκειται για τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες, με τον καθένα να ζει στον δικό του κόσμο και με μια σκηνοθέτιδα που προσπαθεί να σώσει την κατάσταση, μέσα σε όλα τα ευτράπελα που θα δείτε να συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του έργου”. ATHENS24: Στην παράσταση υποδύεσαι την Μαρίνα. Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ της Χρυσάνθης και του χαρακτήρα που υποδύεσαι; ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Εγώ υποδύομαι την Μαρίνα, μια αφελή και αθώα κοπέλα που ονειρεύεται να διαπρέψει στην αρχαία τραγωδία. Η παιδικότητα και η αφέλειά της την κάνουν συχνά να φαίνεται χαζή και να οδηγείται σε λάθη, όμως εγώ την προσέγγισα εξ αρχής διαφορετικά. Στην Μαρίνα είδα το παιδί που κρύβω μέσα μου και που, πολλές φορές, οριοθετώ μέσα στις υποχρεώσεις και την σκληρότητα της καθημερινότητάς μου. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και φορές, όταν εγώ το κρίνω, που μπορώ να είμαι όσο αφελής και ‘παιδί’ θέλω μόνο όμως, με πολύ επιλεγμένα άτομα”. ATHENS24: Τελικά είναι δύσκολο στην Ελλάδα του σήμερα για έναν νέο δημιουργό να πραγματοποιήσει το όραμά του; ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Εξαρτάται από το ποιο είναι αυτό το όραμα και πώς έχει επιλέξει ο ίδιος να το προβάλλει. Η Ελλάδα είναι όντως μια πολύ σεμνότυφη χώρα, με έναν λαό γεμάτο δισταγμούς, φοβίες και άμυνες. Ένας δημιουργός καλείται να αφουγκραστεί την ιδιοσυγκρασία της χώρας του και να αντιληφθεί τον πομπό στον οποίο απευθύνεται το έργο του. Για κάθε δρόμο υπάρχουν και εμπόδια, όμως αυτό που έχω να πω είναι ότι μια χώρα οφείλει να δίνει ευκαιρίες και να είναι ανοικτή στην εξέλιξη και την ποικιλία”. ATHENS24: Αν κάποια στιγμή δυσκολευόσουν με την ζωή σου στην Ελλάδα, θα έφευγες στο εξωτερικό; ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Η φυγή στο εξωτερικό είναι μια ιδέα με την οποία φλέρταρα ανέκαθεν, οπότε η έμφυτη περιέργειά μου δεν νομίζω να με αφήσει στάσιμη και σε αυτό το κομμάτι. Όπως η τέχνη δεν εμπεριέχεται σε σύνορα, έτσι και ένας καλλιτέχνης οφείλει να είναι σε μια διαρκή πολιτισμική εξερεύνηση. Εξάλλου, η επαφή με διαφορετικές κουλτούρες και ανθρώπους είναι κάτι που με ενεργοποιεί πνευματικά και καλλιτεχνικά”. ATHENS24: Αλήθεια, πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια; ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Σε δέκα χρόνια θα ήθελα να εκφράζομαι και να δημιουργώ τέχνη. Η υποκριτική είναι για μένα ένας δίαυλος επικοινωνίας με τον κόσμο, μέσα από τον οποίο θέλω να μεταδώσω κι εγώ το δικό μου όραμα. Δεν με ενδιαφέρει απλώς το κομμάτι της έκφρασης αλλά και της δημιουργίας-καινοτομίας. Στο μέλλον λοιπόν, νιώθω ότι οφείλω να εμπνεύσω τον κόσμο και να του προσφέρω κάτι διαφορετικό και κάτι που θα του αμβλύνει τις άμυνες, για τις οποίες αναφέρθηκα και παραπάνω”. ATHENS24: Έχεις κάποια φράση που σε εκφράζει και αν ναι ποια είναι αυτή; ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Είχα διαβάσει κάποτε σε ένα βιβλίο της Μαλβίνας Κάραλη το εξής: ‘Η ευφυΐα δεν είναι άλλο από αντίσταση απέναντι στις ίδιες τις ιδέες σου. Πρέπει να τις προβοκάρεις, να συγκρούεσαι μαζί τους’. Αυτό το απόσπασμα αποτελεί για εμένα τον ορισμό του καλλιτέχνη. Ο καλλιτέχνης θα πρέπει να εμπεριέχει χωρίς να εμπεριέχεται, να μην αναλώνεται σε τίτλους και κοινοτυπίες. Να αναμετράται με τα Εγώ του, με άλλα λόγια”. ATHENS24: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΛΑΖΑΡΗ: “Αρχικά, θέλω να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στην υποκριτική και να πάρω το πτυχίο μου. Το θέατρο, το σινεμά και η τηλεόραση είναι για εμένα μέσα έκφρασης και δημιουργίας. Στόχος μου είναι να ακολουθήσω τον δρόμο της υποκριτικής και της τέχνης γενικότερα, καθώς είναι ο μόνος που με εμπνέει και με κάνει να ονειρεύομαι”. “Πρόβα Τζενεράλε” Κωμωδία του Θανάση Λιούνη Περίληψη: Μία ομάδα ηθοποιών θέλει να παρουσιάσει δύο σκηνές από ένα θεατρικό έργο, μπροστά σε μία επιτροπή, προκειμένου να τους δώσουν χορηγία. Πρωταγωνιστούν: Δέσποινα Κασιώτη, Βασιλική Βλασσοπούλου, Κωνσταντίνος Ciel Λεβάκης, Χρυσάνθη Λάζαρη, Θανάσης Λιούνης Ήχος – Φώτα: Ο αναλογικός Κάθε Τετάρτη στις 21:00, στο θέατρο Εμπρός (Ρήγα Παλαμήδου 2, Ψυρρή) Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

Athens24: “Shaya, το ταξίδι σου στη μουσική στην Ελλάδα ξεκίνησε με το συγκρότημα Hi – 5. Tι είναι αυτό που έχεις κρατήσει πιο έντονα από αυτή την συνεργασία”; Shaya: “Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα στην καλύτερη εποχή. Ζήσαμε αξέχαστες στιγμές χαράς, την απόλυτη δόξα και αγάπη. Όχι ότι ήταν όλα ρόδινα, αλλά αισθανόμασταν πολύ ευλογημένοι και εγώ από την μεριά μου ακόμα αισθάνομαι ευλογημένη που έζησα όλο αυτό και γνώρισα τέσσερα μοναδικά και υπέροχα κορίτσια που ακόμα και σήμερα αγαπώ”. Athens24: “Έχεις κάνει πολλές επιτυχημένες συνεργασίες στον χώρο. Ποια είναι η συνεργασία ξεχωρίζεις ή υπάρχει κάποια που θέλεις να κάνεις στο μέλλον”; Shaya: “Σίγουρα οι συνεργασίες που κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου είναι η συνεργασία μου με τον Mark fτ. Angelo στο τραγούδι ‘Far From Everything’ που κέρδισε και το MTV award, με τους Stavento με το ‘Πριν σε γνωρίσω’, με τον Dino mfu ( I wonder), Dj freespirit (Searchin') και με τον Bo (καλοκαιρινή καρδιά), αλλά γενικά μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια από τις συνεργασίες μου διότι είναι όλες ξεχωριστές για μένα και άλλες που έγιναν με μουσικούς παραγωγούς και εννοείται την συναυλία μου με τον David Guetta”. Athens24: “Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου βήματα”; Shaya: “Μετά από ένα ξεχωριστό καλοκαίρι στην Μύκονο για 4η συνεχόμενη χρονιά και επιτυχημένα live στο εξωτερικό, όπου το ένα το ξεχωρίζω ιδιαίτερα διότι ήταν στα decks η Blondish που θαυμάζω πολύ, τώρα ξεκινάει πάλι το Parfait Athens ενα διαδραστικό cabaret show με 30 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο στο κέντρο της Αθήνας σε σκηνοθεσία του Γιώργου Βαλαρη, που άνοιξε για λίγο τις πόρτες της πριν το καλοκαίρι με μεγάλη επιτυχία. Επίσης πριν λίγες μέρες βγήκε μια συνεργασία μου με έναν ανερχόμενο Ιταλό μουσικό παραγωγό τον Kannella με το τραγούδι ‘I am free’ που κυκλοφορεί σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες και ετοιμάζονται καινούργιες συνεργασίες έκπληξη μέσα στους επόμενους μήνες”. Athens24: “Σε παλιότερη συνέντευξή σου έχεις δηλώσει πως “Υπήρξαν άνθρωποι που σου είπαν ότι λόγω του χρώματός σου δεν θα κάνεις καριέρα”, πως το αντιμετώπισες όλο αυτό”; Shaya: “Η αλήθεια είναι πως πείσμωσα με αυτό που μου είπαν και έβαλα τα δυνατά μου να τους αποδείξω το αντίθετο. Πήγα γυμνάσιο και λύκειο στην Ελλάδα και δεν ένιωσα κανένα ρατσισμό τόσο έντονο να πιστέψω το αντίθετο και το κατάφερα. Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ κανένας να μπορέσει να με πείσει ότι αυτό που έχω βάλει στο μυαλό μου στόχο ότι δεν γίνεται”. Athens24: “Αντιμετώπισες τότε τρικλοποδιές από άτομα του χώρου”; Shaya: “Αυτό εννοείται! Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι δίκαιοι και ούτε όλοι καταφέρνουν το στόχο τους με τίμιο τρόπο. Δυστυχώς, αυτός είναι ο κόσμος μας (δεν είναι δίκαιος) όσο πιο γρήγορα το καταλάβει κανείς αυτό τόσο πιο ευτυχισμένος θα είναι και δεν θα απογοητεύεται και θα πηγαίνει μπροστά. Άργησα κάποια χρόνια να το καταλάβω αλλά τώρα κοιτάω μπροστά και βάζω τα δυνατά μου να πραγματοποιήσω και άλλα όνειρα μου”. Athens24: “ Το τελευταίο διάστημα το #metoo δίνει τη δυνατότητα σε γυναίκες να βγουν και καταγγείλουν την κακοποιητική συμπεριφορά και την παρενόχληση που έχουν δεχθεί. Εσύ είχε δεχτεί παρόμοια συμπεριφορά και αν ναι πως την αντιμετώπισες”; Shaya: “Το #metoo ξεκίνησε το 2006 και επιτέλους έγινε viral 2017 και ακούστηκε. Είναι υπερβολικά πολλά τα χρόνια που οι γυναίκες δεν έχουν τα ίσα δικαιώματα με τους άντρες και ακόμα και σήμερα υπάρχου άντρες που αισθάνονται πως έχουν το δικαίωμα να τις κακοποιούν. Ευτυχώς, όμως, τώρα μπορούν να μην αισθάνονται μόνες και να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό. Χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό! Μου έχει τύχει και εμένα σε διάφορες μορφές και σε φίλες μου, βέβαια εμένα με μεγάλωσαν οι γονείς μου με πολύ αυτοπεποίθηση και σεβασμό στον εαυτό μου και δεν κατάφερε κάνεις να με λυγίζει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν ήμουνα τυχερή γιατί υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις που δεν τις περιμένεις”. Athens24: “Είσαι μητέρα ενός παιδιού. Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσεις καριέρα και μητρότητα”; Shaya: “Είναι αρκετά δύσκολο μπορώ να πω, ειδικά με την δουλειά που κάνω. Πρέπει να μπορέσεις να φτιάξεις ένα τύπου σταθερό πρόγραμμα για να έχεις χρόνο να είσαι σωστή μαμά, αλλά και σωστός επαγγελματίας. Δεν θα πω ότι πάντα εφικτό, αλλά είναι κάτι που το προσπαθώ πολύ. Υπάρχουν περίοδοι που αισθάνομαι πολύ περιφανή και άλλες που τα χάνω τελείως διότι απλά δεν τα προλαβαίνω όλα και σαν τελειομανής αυτό μπορεί να σε τρελάνει. Πάντα βέβαια έχω θετική σκέψη και με βοήθεια από την οικογένεια μου βρίσκεται μια λύση και μέχρι στιγμής όλα πάνε καλά”. Athens24: “Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από σήμερα”; Shaya: “Ευτυχισμένη, περιφανή, υγιής και επιτυχημένη με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να έχω στην ζωή μου”.

Athens24: “Δημήτρη είσαι μαζί με την αδερφή σου φοιτητές ιχθυολογίας και έχετε εκδώσει ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο σχετικά με τον υποβρύχιο κόσμο. Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα; Ήταν κάτι το οποίο το σκεφτόσασταν καιρό”; Δημήτρης Πάφρας: “Μεγαλώσαμε στην Αμάρυνθο, που είναι παραλιακή κωμόπολη της Εύβοιας. Όλα τα καλοκαιριά από μικρό παιδί ήμουν μέσα στην θάλασσα, από την πρώτη στιγμή που η μαμά μου με έμαθε να κολυμπάω και να φοράω μάσκα μέχρι και τις ιστορίες του μπαμπά μου από τα καραβιά η θάλασσα με κέρδισε. Το 2010 αγόρασα την πρώτη υποβρύχια κάμερα και άρχισα να φωτογραφίζω και να παρατηρώ την θαλασσιά ζωή. Μετά από μερικά χρονιά ξεκίνησα αυτόνομη κατάδυση οπού σήμερα κατέχω τον τίτλο Master Scuba Diver και στην ελεύθερη κατάδυση έχω κατακτήσει το πρώτο αστέρι. Πλέον το νερό για μας αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί ενεργειακό πεδίο ανατροφοδότησης και έμπνευσης σε ότι και να κάνουμε στην ζωή μας καθώς μας ταξιδεύει και σωματικά και ψυχικά . Η γοητεία του ανεξερεύνητου της Γης, η μαγεία της σιωπής κάτω από το νερό, οι πολύχρωμες εικόνες και η επαφή με το υδάτινο στοιχείο μας οδήγησε στο να το επιλέξουμε και να μην μπορούμε να το “αποχωριστούμε””. Athens24: “Τι θέλετε να πετύχετε μέσα από την δημιουργία αυτού του βιβλίου; Ποίος είναι ο στόχος σας”; Δημήτρης Πάφρας: “Στόχος του βιβλίου αυτού είναι ο αναγνώστης να γνωρίσει την θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα. Παρουσιάζεται ένας μεγάλος αριθμός θαλάσσιων οργανισμών (οστεϊχθύες, χονδριχθύες, θαλάσσιες ανεμώνες, κεφαλόποδα, Ασκίδια, Δακτυλιοσκώληκες, φύκη, καρκινοειδή, σπόγγους, κοράλλια, μέδουσες, εχινόδερμα, θαλάσσια θηλαστικά και χελώνες) της Μεσογείου με πραγματικές εικόνες. Υπάρχουν περισσότερες από 500 φωτογραφίες που έχουν ληφθεί σε αυτόνομη και ελεύθερη κατάδυση. Ακόμη θα ανακαλύψετε τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες τον πιο γνωστών θαλάσσιων οργανισμών. Τέλος το βιβλίο θα αποτελέσει απαραίτητο βοήθημα για τους λάτρεις του υποβρύχιου κόσμου, για την αναγνώριση της θαλάσσιας ζωής. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και κάντε μια βουτιά στο άπειρο γαλάζιο του ωκεανού, μέσα από πραγματικές φωτογραφίες του βιβλίου. Εξερευνήστε τον πραγματικό πνεύμονα του πλανήτη μας και τους κατοίκους τους. Επιπλέον, έρχεται να μας θυμίσει πόσο ουσιώδες είναι σήμερα να προστατέψουμε τους ωκεανούς, από τους κινδύνους που τους απειλούν”. Athens24: “Οι φωτογραφίες που βλέπουμε στο βιβλίο είναι πραγματικά εκπληκτικές. Πόσο δύσκολη ήταν η διαδικασία για να μαζευτεί αυτό το υλικό”; Δημήτρης Πάφρας: “Ο χρόνος που μας πήρε για να μαζέψουμε το υλικό και για την συγγραφή ήταν 2 χρόνια ξεκινήσαμε το 2019 και το βιβλίο βγήκε το Σεπτέμβριο 2021. Ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια ήταν η συλλογή του φωτογραφικού υλικού. Εδώ θα θέλαμε να πούμε ένα τεράστιο ευχαριστώ στους φωτογράφους μας”. Athens24: “Σκέφτεστε να εκδώσετε και κάποιο άλλο βιβλίο με παρόμοιο θέμα”; Δημήτρης Πάφρας: “Φυσικά και ναι!” Athens24: “Γνωρίζω ότι το βιβλίο σας πρόκειται να μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες. Πες μου λίγα πράγματα για αυτό” Δημήτρης Πάφρας: “Είμαστε πολύ χαρούμενοι που μπορέσαμε να αναδείξουμε τις αθέατες πτυχές του βυθού μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μας. Θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους, που μας βοηθήσατε και στηρίξατε στο βιβλίο που εκδώσαμε. Σε σύντομο χρονικό διάστημα θα κυκλοφορήσει η Αγγλική έκδοση του βιβλίου και μια εφαρμογή(application) για τα κινητά”. Athens24: “Τελικά πως είναι κόσμος μέσα στη θάλασσα”; Δημήτρης Πάφρας: “Ένας κόσμος όμορφος, μοναδικός, γοητευτικός, πλούσιος, ποικιλόμορφος, μυστήριος, σαγηνευτικός, ένας κόσμος που σε τραβάει σαν μαγνήτης κοντά του...σε μαγεύει και δεν θες να τον αποχωριστείς. Είναι γεμάτο χρώματα, κρυμμένα μυστικά, φαντασμαγορικά θαλασσιά πλάσματα και άλλα που ίσως ακόμα δεν έχει δει το ανθρώπινο μάτι εκεί κάτω”. Athens24: “Σε ποιους τομείς μπορεί να απασχοληθεί ένας απόφοιτος ιχθυολογίας στην Ελλάδα”; Δημήτρης Πάφρας: “Οι πτυχιούχοι Γεωπόνοι Ιχθυολόγοι του τμήματος μας, έχουν τα προσόντα και τις ικανότητες ν’ απασχοληθούν σε Δημόσιους Οργανισμούς, στον Ιδιωτικό Τομέα και σε Διεθνείς Οργανισμούς. Η υδατοκαλλιέργεια αποτελεί στην Ελλάδα έναν από τους πιο σημαντικούς κλάδους του πρωτογενούς τομέα ζωικής παραγωγής λόγω της συμβολής της στην οικονομική ανάπτυξη. Η ελληνική θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια απασχολεί άμεσα και έμμεσα περισσότερα από 12.000 άτομα σε 11 από τις 13 Περιφέρειες της Ελλάδος”.