Κριτική: Ναπολέων (Napoleon)
Κριτική:
Ο Ναπολέων ήταν μια πολύ σημαντική προσωπικότητα και καμία ταινία δεν μπορεί να την αναλύσει πλήρως. Ο Ridley Scott αποφασίζει να επικεντρωθεί σε τρεις συγκεκριμένες πτυχές της ζωής και της προσωπικότητας του για να δείξει ποιος πιστεύει ότι ήταν στην πραγματικότητα ο Ναπολέων.
Η πρώτη πτυχή εστιάζει στην ερωτική του ζωή. Μεγάλο μέρος αυτής της ταινίας δείχνει τον ενθουσιασμό του και τη σχέση του με τη Ιωσηφίνα. Και οι δύο ηθοποιοί χειρίζονται καλά τους ρόλους τους, όμως είναι το λιγότερο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας. Σίγουρα όμως χρειαζόταν μεγαλύτερη “εστίαση”, καθώς η σχέση του με την Ιωσηφίνα ήταν σίγουρα μια βασική πτυχή της ζωής του.
Η δεύτερη πτυχή εστιάζει στην μεγαλομανία του. Όλοι γνωρίζουμε τον Ναπολέων ως τον κοντό στο ύψος, που λόγω αυτού είχε προβλήματα ανασφάλειας. Ακόμα κι αν όντως είναι αλήθεια (πολλοί ιστοριογράφοι λένε ότι ήταν αναληθές), δεν υπάρχει αμφιβολία για το τεράστιο εγώ του.
Η τελευταία πλευρά του Ναπολέων έχει να κάνει με την απερισκεψία του, καθώς προς το τέλος της δόξας του τον βλέπουμε να “αναλώνει” απερίσκεπτα τις ζωές των ανδρών του καθώς προσπαθεί να κατακτήσει τις δικές του φιλοδοξίες.
Όλα δείχνουν πως ο Scott εστίασε στις χειρότερες πτυχές του Ναπολέων, ενώ αγνόησε τις καλές. Δεν έδειξε περισσότερα για τις τεράστιες νίκες και τις πρωτοφανείς τακτικές που χρησιμοποίησε. Ήταν ένας πολύπλευρος άνθρωπος, που κατάφερε πολλά καλά και πολλά κακά, αλλά εμφανίζεται σε αυτή την ταινία ως ένας μικρός φιλόδοξος ανόητος.
Βέβαια, παρά τις ελλείψεις της, είναι μια πραγματικά μια καλογυρισμένη ταινία. Οι σκηνές μάχης είναι άψογα εκτελεσμένες, ενώ τα κοστούμια και τα σκηνικά αναπαράγουν όμορφα τη Γαλλία της τότε εποχής.
- Σκηνοθεσία: Ridley Scott
- Σενάριο: David Scarpa
- Ηθοποιοί: Joaquin Phoenix, Vanessa Kirby, Tahar Rahim, Rupert Everett, Mark Bonnar, Paul Rhys, Ben Miles, Riana Duce, Ludivine Sagnier, Edouard Philipponnat
- Διάρκεια: 158 λεπτά
