ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ: “Η δουλειά του ηθοποιού είναι να ξύπνα συναισθήματα, να εμπνέει, να προβληματίζει, να αφυπνίζει, να δίνει ελπίδα, να δίνει ΦΩΣ”
ATHENS24: ““Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα” σε σκηνοθεσία της Έφης Μεράβογλου. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Τελειώνοντας τη σχολή υποκριτικής του 92Artschool η Έφη Μεράβογλου, η σκηνοθέτης της παράστασης και δασκάλα μου αποφάσισε να ανεβάσει το έργο και να συμπεριλάβει και κάποιες από τις απόφοιτες μαθήτριές της, που πίστευε ότι θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παράστασης. Ανάμεσα σ' αυτές λοιπόν ήμουν κι εγώ. Όταν δε μου ανακοίνωσε για ποιόν ρόλο με προόριζε δεν θα κρύψω ότι εξεπλάγην και ότι τρόμαξα κιόλας. Η Έφη ήταν η πρώτη που πίστεψε σ' εμένα και στις δυνατότητες μου και της είμαι ευγνώμων γι' αυτό”.
ATHENS24: “Η παράσταση συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία για 5η χρονιά. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Η ομάδα είναι το μυστικό και οι καλοί συνεργάτες. Ναι πρόκειται για ένα έργο κλασσικό και διαχρονικό, η σκηνοθεσία αγγίζει τον ρεαλισμό, η σκηνογραφία πρωτότυπη, αλλά όλα αυτά ζωντανεύουν χάρις το μεράκι, την αγάπη και την δουλειά της ομάδας αυτής”.
ATHENS24: “Ο ρόλος της Μπερνάρντα είναι ένας απαιτητικός ρόλος. Πως τον προσέγγισες και υπήρξε κάτι που σε δυσκόλεψε”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Τον ρόλο τον προσέγγισα ύστερα από έρευνα προσωπική και ομαδική. Ανέτρεξα στην επαρχία της Ισπανίας του 1936, όπου τότε διαδραματίζεται το έργο μας, για να μάθω τον τρόπο ζωής των γυναικών εκεί, καθώς επίσης τα ήθη και τα έθιμά τους . Διαπίστωσα ότι υπήρχαν πολλές ομοιότητες με την ελληνική επαρχία οπότε ανακάλεσα στην μνήμη μου γιαγιάδες και παππούδες. Και πολύ σύντομα πέρασα στην παρατήρηση των γυναικών στο ευρύ και στενό μου κύκλο. Όντως πρόκειται για έναν πολύ απαιτητικό ρόλο και αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο ήταν ο αυταρχικός και συχνά βίαιος χαρακτήρας της Μπερνάρντα. Εγώ προσωπικά σαν άνθρωπος ταράζομαι υπερβολικά πολύ στο θέαμα οποιασδήποτε μορφής βίας, πόσο μάλλον να πρέπει να ασκήσω βία έστω και στα ψέματα... Ευτυχώς όμως, όπως προείπα έχω καλούς συνεργάτες που με βοήθησαν ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια και να αποδοθεί το καλύτερο δυνατό και ρεαλιστικό αποτέλεσμα”.
ATHENS24: “Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ της Μυγδαλιάς και του χαρακτήρα που υποδύεσαι”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Όταν ήρθαν οι πολύ δικοί μου άνθρωποι να με δουν, μου είπαν ότι ένιωσαν άβολα για λογαριασμό μου. Όσοι με ξέρουν από τον ευρύ κοινωνικό μου κύκλο, είπαν ότι μου δόθηκε "κόντρα ρόλος". Όσοι δεν με γνώριζαν καθόλου και έτυχε να με συναντήσουν μετά την παράσταση δεν περίμεναν ότι χαμογελάω κιόλας... Το καλύτερο ήταν με την μάνα μου η οποία άργησε να με καταλάβει στη σκηνή γιατί αρνιόταν πεισματικά να αποδεχτεί αυτό που έβλεπε...
Στα πολύ εμφανή η Μυγδαλιά απέχει πολύ από την Μπερνάρντα. Υπάρχουν όμως και τα ψιλά γράμματα που σίγουρα σε κάποια σημεία συναντιόμαστε καθώς για μένα ο χαρακτήρας της Μπερνάρντα είναι πολυσύνθετος και πολυδιάστατος”.
ATHENS24: ““Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα” γράφτηκε το 1936. Συνεχίζει να είναι επίκαιρο ακόμα και σήμερα”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Προς μεγάλη μου λύπη θα πω ναι! Ακόμα ζούμε σε πατριαρχικές κοινωνίες, ακόμα οι γυναίκες καταπιέζονται, σκοτώνονται, καταδυναστεύονται. Κι όσο κι αν θέλει ο δυτικός κόσμος να πιστεύει ότι έχει προοδεύσει και ότι απέχει από αυτό, δυστυχώς διαψεύδεται συνεχώς....”
ATHENS24" “Τελικά, ηθοποιός σημαίνει φως, κυρίως στις δύσκολες εποχές που ζούμε;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Θα πρέπει να σημαίνει φως. Η δουλειά του ηθοποιού, πάντα βέβαια κατά την προσωπική μου άποψη, δεν είναι μόνο να μας πει ή να μας δείξει μια ιστορία. Η δουλειά του ηθοποιού είναι να ξύπνα συναισθήματα, να εμπνέει, να προβληματίζει, να αφυπνίζει, να δίνει ελπίδα, να δίνει ΦΩΣ και μέσα απ' όλο αυτό το ταξίδι να παίρνει κι ο ίδιος φως”.
ATHENS24: “Στις μέρες μας ο κόσμος πάει θέατρο”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Κρίνοντας από τις δικές μας παραστάσεις αλλά και από τις παραστάσεις που είχα φέτος την ευκαιρία να δω θα έλεγα ότι ναι ο κόσμος πάει θέατρο και όχι μόνο πάει αλλά ψάχνει και για καλό θέατρο. Όλο αυτό είναι ελπιδοφόρο”.
ATHENS24: “Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Τι επιλέγεις με σειρά προτεραιότητας και γιατί”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Βάζω πρώτα το θέατρο γιατί είναι κάτι ζωντανό, γιατί με κρατάει σε εγρήγορση, γιατί νιώθω τις ενέργειες των συμπαιχτών και του κοινού, γιατί κάθε παράσταση είναι διαφορετική, γιατί σε κάθε παράσταση μπορεί να ανακαλύψεις κάτι καινούριο για τον χαραχτήρα που υποδύεσαι ή ακόμα και για σένα τον ίδιο. Γιατί μπορεί να περάσει πολύς καιρός και να μην θυμάσαι καλά την παράσταση που είδες ή που έπαιξες αλλά δεν ξεχνάς ποτέ την αίσθηση που σου άφησε. Δεύτερο για μένα έρχεται ο κινηματογράφος γιατί έχεις περισσότερο χρόνο να δουλέψεις και να μελετήσεις τον χαρακτήρα σου. Κι αν η προσέγγιση του χαραχτήρα σου γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τόσο πιο όμορφα αποτελέσματα θα έχεις καθώς η κινηματογραφική κάμερα έχει το μαγικό στο να μπορεί να καταγράψει την παραμικρή κίνηση, έκφραση, στιγμή που μπορεί να σημαίνει πολλές λέξεις μαζί. Τρίτη λοιπόν η τηλεόραση που ίσως και να την αδικώ καθώς δεν έχει τύχει να δουλέψω ακόμα. Εκεί νομίζω τα πράγματα πάνε πολύ πιο γρήγορα, ειδικά στις καθημερινές σειρές. Ίσως στις εβδομαδιαίες να είναι διαφορετικά... Δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα για κάτι που δεν το έχω δοκιμάσει. Το σίγουρο είναι ότι βγάζω το καπέλο στους ηθοποιούς που κάνουν τηλεόραση. Κάποιους μάλιστα τους θαυμάζω απεριόριστα που καταφέρνουν να αποδίδουν και να κρατάνε σε συνέπεια τον χαραχτήρα που τους δίνεται”.
ATHENS24: “Ποια είναι η ευχή σου για το μέλλον”;
ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ:
“Σχεδόν καθημερινά βλέπουμε κτηνωδίες και γεγονότα που μας δείχνουν το ποσό πολύ έχει απαξιωθεί η ανθρώπινη ύπαρξη και όχι μόνο. Άνθρωποι σκοτώνονται, χάνουν την ζωή τους στην κυριολεξία για το τίποτα... Δάση και ζώα καίγονται, η φύση καταστρέφεται και όλα αυτά για ποιόν λόγο?.... Δυστυχώς η κατάσταση έχει γίνει ανεξέλεγκτη… Η ευχή μου για το μέλλον είναι περισσότερος σεβασμός και αγάπη για την ζωή”.
